Blume

Blume (język niemiecki)

zwei Blumen (1.1)

wymowa:

lp IPA: [ˈbluːmə] ​^?/i lm [ˈbluːmən]

​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Blume	die Blumen
dopełniacz	der Blume	der Blumen
celownik	der Blume	den Blumen
biernik	die Blume	die Blumen

(1.1) kwiat

(1.2) bukiet (wina)

(1.3) piana (na piwie)

odmiana:

(1.1-3)^[1]

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Blumen blühen / duften / halten lange / verblühen / gehen ein • Blumen pflanzen / gießen / pflücken / umtöpfen • Blumen schenken / mitbringen / überreichen

(1.3) die Blume abtrinken

synonimy:

(1.2) Bukett n

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Blümchen n, Blümlein n

przym. blumig

związki frazeologiczne:

(1.1) durch die Blume sagen

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim