-acz

Podobna pisownia: acz

-acz (język polski)

wymowa:

​^?/i IPA: [aʧ̑], AS: [ač]

​^?/i

znaczenia:

przyrostek

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	-acz	-acze
dopełniacz	-acza	-aczy / -aczów
celownik	-aczowi	-aczom
biernik	-acza	-aczy / -aczów
narzędnik	-aczem	-aczami
miejscownik	-aczu	-aczach
wołacz	-aczu	-acze

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	-acz	-acze
dopełniacz	-acza	-aczy / -aczów
celownik	-aczowi	-aczom
biernik	-acz	-acze
narzędnik	-aczem	-aczami
miejscownik	-aczu	-aczach
wołacz	-aczu	-acze

(1.1) w połączeniu z tematem niektórych czasowników tworzy nazwę wykonawcy czynności w rodzaju męskim^[1]

(1.2) w połączeniu z tematem niektórych rzeczowników tworzy nazwę znamionującą

(1.3) w połączeniu z tematem niektórych czasowników tworzy nazwę narzędzia (przez zamianę działacza osobowego na nieżywotnego)

odmiana:

(1.1-2)

 

(1.3)

 

przykłady:

(1.1) gracz, kopacz, pracz

(1.2) brodacz, kudłacz

(1.3) ogrzewacz, pogrzebacz, lodołamacz, oczyszczacz

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) forma żeńska -aczka

(1.2) forma żeńska -aczka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) prasł. *-ačь^[2]

uwagi:

(1.1) por. -arz / -arka, -nik / -niczka

zobacz słowa kończące się na „-acz”

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) -er
• niemiecki: (1.1) -er; (1.2) -träger; (1.3) -er

źródła:

1. Często jest to nazwa robotnika. Zob. Słowotwórstwo techniczne. Część II, „Poradnik Językowy” nr 4/1922, s. 50.
2. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 357.