мощь

мощь (język cerkiewnosłowiański)

transliteracja:

moŝʹ

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) moc, siła^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. ks. mitrat Stanisław (Eustachy) Strach, Podręczna gramatyka języka cerkiewnosłowiańskiego okresu nowożytnego z podręcznym słownikiem cerkiewnosłowiańsko-polskim, Parafia Prawosławna Przemienienia Pańskiego w Płocku, Kędzierzyn-Koźle 2021, ISBN 978-83-956234-2-4, s. 278.

мощь (język rosyjski)

transliteracja:

moŝʹ

wymowa:

IPA: [moɕː] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) moc, krzepa, siła (fizyczna)

(1.2) moc, siła, potęga

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) сила, мощность

(1.2) сила, могущество

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. мощность ż, немощь ż

przym. мощный, немощный

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: