Zofia Dorota Wittelsbach

Zofia Dorota Wittelsbach (ur. 14 października 1630 w Hadze, zm. 8 czerwca 1714 w Hanowerze) – księżniczka Palatynatu Reńskiego, elektorowa Hanoweru.

Zofia Dorota Wittelsbach

księżna Hanoweru
Okres	od 1679 do 1692
Jako żona	Ernesta Augusta Hanowerskiego
elektorowa Hanoweru
Okres	od 1692 do 1698
Jako żona	Ernesta Augusta Hanowerskiego
Dane biograficzne
Dynastia	Wittelsbachowie
Data i miejsce urodzenia	14 października 1630 Haga
Data i miejsce śmierci	8 czerwca 1714 Hanower
Ojciec	Fryderyk V
Matka	Elżbieta Stuart
Mąż	Ernest August Hanowerski
Dzieci	Jerzy I Hanowerski, Fryderyk August, Maksymilian Wilhelm, Zofia Charlotta, Karol Filip, Chrystian Henryk, Ernest August

Życiorys

Była dwunastym dzieckiem Fryderyka V, „Zimowego króla” i Elżbiety Stuart, księżniczki szkockiej. Jej dziadkami byli elektor Palatynatu Reńskiego Fryderyk IV Wittelsbach i Luiza Julianna Orańska oraz król Anglii Jakub I Stuart i Anna Oldenburg. Jej brat Karol Ludwik Wittelsbach został elektorem Palatynatu Reńskiego, dwaj bracia Rupert Reński i Maurycy Wittelsbach brali udział w angielskiej wojnie domowej.

Planowano jej ślub z królem Anglii Karolem II, gdy do tego nie doszło, zamieszkała w Heidelbergu, gdzie opiekowała się dziećmi swojego brata Karola Ludwika, Karolem i Elżbietą^{[potrzebny przypis]}.

30 września 1658 wyszła za mąż za Ernesta Augusta Hanowerskiego, księcia Brunszwiku-Lüneburga. Para miała siódemkę dzieci:

• Jerzy Ludwik (1660–1727), elektor Hanoweru, król Wielkiej Brytanii,
• Fryderyk August (1661–1691),
• Maksymilian Wilhelm (1666–1726),
• Zofia Charlotta (1668–1705), od 1684 żona Fryderyka I, króla Prus,
• Karol Filip (1669–1690),
• Chrystian Henryk (1671–1703),
• Ernest August (1674–1728), książę Yorku i Albany.

W 1692 roku, na mocy decyzji cesarza Leopolda I książę Brunszwiku-Lüneburga został elektorem Hanoweru i otrzymał tytuł arcychorążego Rzeszy. Od tego momentu Zofia była elektorową Hanoweru.

Przez całe swoje życie Zofia uważała się za Angielkę, o czym może świadczyć fakt, że chociaż władała pięcioma językami, najczęściej posługiwała się językiem angielskim i otaczała się Anglikami. Nie jest więc jasne, dlaczego jej syn nie znał tego języka.

W 1701 roku Parlament Angielski uchwalił Act of Settlement. Na mocy tej ustawy tron angielski mieli dziedziczyć potomkowie Zofii, która była wnuczką króla Jakuba I. Sama Zofia mogła także odziedziczyć tron angielski, zmarła jednak dwa miesiące przed Anną Stuart, królową Wielkiej Brytanii. Królem został jej syn Jerzy Ludwik. Od tego czasu do 2013 roku^[1] grono tych, kto może dziedziczyć brytyjski tron, jest ograniczone do potomków Zofii w linii prostej.