Zeberka białolica

Zeberka białolica^[4], amadynka białolica^[5], astryld kratoskrzydły (Taeniopygia bichenovii) – gatunek małego ptaka z rodziny astryldowatych (Estrildidae). Zamieszkuje Australię, nie jest zagrożony wyginięciem.

Zeberka białolica

Taeniopygia bichenovii[1]
(Vigors & Horsfield, 1827)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	astryldowate
Podrodzina	mniszki
Rodzaj	Taeniopygia
Gatunek	zeberka białolica
Synonimy
Fringilla Bichenovii Vigors & Horsfield, 1827[2] Poephila bichenovii (Vigors & Horsfield, 1827)
Podgatunki
T. b. annulosa (Gould, 1840) T. b. bichenovii (Vigors & Horsfield, 1827)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski
Zasięg występowania
Przybliżony zasięg występowania:      T. b. annulosa      populacja mieszana      T. b. bichenovii

Systematyka

Takson ten zwykle zaliczany jest do rodzaju Taeniopygia^[2][3][4], ale Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) od 2020 umieszcza go w monotypowym rodzaju Stizoptera^[6]. Wyróżniono dwa podgatunki T. bichenovii^[2][4][6]:

• zeberka czarnorzytna (T. bichenovii annulosa) – północno-zachodnia i północna Australia.
• zeberka białolica (T. bichenovii bichenovii) – wschodnia Australia.

Morfologia

Długość ciała 10–11 cm; masa ciała 7–12 g^[2].

Ekologia i zachowanie

Żywi się nasionami głównie traw i chwastów, jak również niewielkimi owadami i pająkami. Ptaki te żyją w małych stadach na sawannach porośniętych gęstymi zaroślami lub pojedynczymi drzewami, szczególnie licznie występują w okolicach wód, żyją przy ziemi, gdzie wyszukują nasion traw.

Kuliste gniazda budują na ziemi w gęstej trawie lub na niewielkiej wysokości w zaroślach. Samce posiadają ciemniejsze skrzydła oraz ogon. Samica składa od 4 do 6 białych jaj, z których po 11 dniach wylęgają się młode. Po 22–25 dniach młode opuszczają gniazdo i są jeszcze przez 14 dni karmione przez rodziców.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje zeberkę białolicą za gatunek najmniejszej troski (LC, least concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity lub lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny^[3].

W hodowli

Gatunek ten jest znany jako ptak hodowlany. Został sprowadzony do Europy w 1870. Łatwo rozmnaża się w niewoli.

Przypisy

1. Taeniopygia bichenovii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
2. Payne, R.: Double-barred Finch (Taeniopygia bichenovii). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-12-12].
3. Taeniopygia bichenovii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Estrildidae Bonaparte, 1850 - astryldowate - Waxbills (wersja: 2020-03-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-03].
5. P. Mielczarek, W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40, zeszyt specjalny, 1999.brak numeru strony
6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-03]. (ang.).

Bibliografia

• Stanislav Chvapil: Ptaki ozdobne. Delta W-Z. ISBN 978-83-7175-485-2. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

Encyklopedie internetowe (takson):

• SNL: ringastrild

Identyfikatory zewnętrzne:

• EoL: 1050499
• GBIF: 2493634
• identyfikator iNaturalist: 14109
• ITIS: 563275
• NCBI: 247775
• CoL: 54HRH