Zaroślarka akacjowa

Zaroślarka akacjowa^[4] (Paraxerus cepapi) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae), występujący w Afryce. Zamieszkuje południowo-zachodnie tereny Tanzanii, południową część Mozambiku, zachodnią i południowo-wschodnią Angolę, oraz północno-wschodnią Namibię. Spotykany bywa także w Kongu, Botswanie, Malawi, Zambii i w Zimbabwe^[3].

Zaroślarka akacjowa

Paraxerus cepapi[1]
A. Smith, 1836
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	wiewiórkokształtne
Rodzina	wiewiórkowate
Podrodzina	afrowiórki
Plemię	olejówki
Rodzaj	zaroślarka
Gatunek	Zaroślarka akacjowa
Podgatunki[2]
P. cepapi bororensis P. cepapi carpi P. cepapi cepapoides P. cepapi chobiensis P. cepapi phalaena P. cepapi quotus P. cepapi sindi P. cepapi soccatus P. cepapi yulei
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski
Zasięg występowania

Budowa ciała

Zaroślarka akacjowa jest gryzoniem o średniej wielkości. Ciało ma smukłą budowę – przy długości tułowia (wraz z głową) od 17,2 cm (samica) do 17,7 cm (samiec) – waży tylko 186–189,2 g. Ogon jest puszysty, długi – o wymiarze około 16,9 cm^[5].

Cykl życiowy

Ciąża u zaroślarki akacjowej trwa od 56 do 58 dni. Miot nie jest liczny, zazwyczaj rodzą się dwa młode, które w chwili narodzin są stosunkowo dobrze rozwinięte^[6]. Po ośmiu dniach życia otwierają oczy, a po 19 dniach zaczynają już opuszczać rodzinne gniazdo^[7]. Samica karmi je mlekiem przez pierwsze 4 do 6 tygodni życia. Samica jest płodna już zaraz po porodzie. Nowy miot może przyjść na świat już po 62 dniach od poprzedniego porodu^[6].

Ekologia

Zaroślarka akacjowa jest gatunkiem wiodącym stadny, nadrzewny tryb życia. Spośród drzew najchętniej do zamieszkania wybiera Colophospermum mopane lub gatunki należące do rodzajów akacja, migdałecznik lub Combretum, w których stosunkowo łatwo mu znaleźć dziuplę^[3].

Przypisy

1. Paraxerus cepapi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
2. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Paraxerus cepapi. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 27 listopada 2011]
3. Paraxerus cepapi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
4. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
5. Virginia Hayssen. Patterns of Body and Tail Length and Body Mass in Sciuridae (Appendix 1). „Journal of Mammalogy”. 89 (4), s. 852–873, 2008. DOI: 10.1644/07-MAMM-A-217.1. ISSN 0022-2372. (ang.).
6. N. Mason, B. Lundrigan: Paraxerus flavovittis. Animal Diversity Web, 2007. [dostęp 2011-12-16].
7. Richard W Thorington, Katie Thorington: Squirrels: the animal answer guide. Baltimore: JHU Press, 2006. ISBN 0-8018-8402-0. Brak numerów stron w książce

Identyfikatory zewnętrzne (takson):

• EoL: 321419
• GBIF: 2437354
• identyfikator iNaturalist: 46110
• ITIS: 632395
• NCBI: 47973
• CoL: 4DJ3J