Zapora Pong

Zapora Pong, znana także jako Zapora Beas – zapora i elektrownia wodna na rzece Bjas, zlokalizowana w północnej części Indii (stan Himachal Pradesh) w okolicy miasta Talwara. Celem zrealizowanej pomiędzy 1961 a 1974 rokiem inwestycji stała się irygacja rozległych obszarów stanu Himachal Pradesh oraz produkcja energii. W chwili oddania do użytku Zapora Pong stanowiła najwyższą tamę w Indiach. W obszarze powstałego w wyniku spiętrzenia sztucznego rezerwuaru (Maharana Pratap Sagar) znajduje się obecnie rezerwat ptaków.

Zapora Pong

Państwo	Indie
Rzeka	Beas
Typ zapory	betonowa
Funkcja	energetyczna rekreacyjna
Położenie na mapie Indii Zapora Pong
Położenie na mapie Himachal Pradeshu Zapora Pong
31°58′17″N 75°56′50″E

Pierwsze plany budowy zapory wodnej na wspomnianym obszarze opracowane zostały w połowie lat dwudziestych XX wieku. Budowa zapory zrealizowana została pomiędzy 1961 a 1974 rokiem. Funkcjonująca w ramach kompleksu elektrownia wodna została ukończona w latach 1978–1983. Całkowita długość zapory wynosi 1951 metrów, zaś jej wysokość 133 metry. Powierzchnia powstałego w wyniku spiętrzenia sztucznego rezerwuaru wodnego wynosi 260 km², a jego maksymalna pojemność 8 570 000 000 m³. Funkcjonująca w ramach kompleksu elektrownia wodna składa się z sześciu turbin wodnych. Ich całkowita moc wynosi 360 MW^[1].

Konsekwencją powstania zapory wodnej Pong stało się wysiedlenie z miejsca dotychczasowego zamieszkania około 150 tysięcy osób.^[2].

Przypisy

1. K. Pushpendra, K. Agarwal (red.),Hydrology and Water Resources of India, Springer, Berlin-Heildelberg-New York, 2007, s. 391.
2. B. Termiński, Przesiedlenia inwestycyjne: Nowa kategoria migracji przymusowych, Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa, 2012, s. 262.