Zamach stanu w Maroku (1972)
przewrót, którego celem było obalenie króla Hassana II Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marokański zamach stanu z 1972 roku – druga w kolejności nieudana próba zabójstwa ówcześnie panującego króla Hassana II z dynastii Alawitów[1][2].

Pierwsza próba zamachu stanu
Marokańska opozycja planowała zapoczątkować serię reform ustrojowych, których wprowadzenie uczyniłoby ten kraj republiką. Z punktu widzenia zwolenników zmiany niezbędnym warunkiem powodzenia było zabicie władcy. Pierwszą próbę zamachu stanu przeprowadzono w 1971 roku[3]. Podczas świętowania 42. urodzin króla grupa kadetów wraz z generałem i pułkownikiem wojska zaatakowała pałac królewski, zabijając 91 osób i raniąc 133[3][4]. Po tym wydarzeniu spiskowców stracono, a Mohamed Ufkir, bliski współpracownik Hassana II objął urząd ministra obrony kraju. Według jednej z teorii to on zaplanował przewrót, aby ułatwić sobie karierę[5].
Ponowna próba dokonania przewrotu

16 sierpnia 1972 roku, gdy Hassan II wracał do Maroka z oficjalnej wizyty we Francji, wojskowe odrzutowce Northrop F-5 Freedom Fighter pod komendą generała Ufkira zaatakowały Boeinga 727, którym leciał monarcha[6][7]. Wystrzelone pociski trafiły w kadłub, zabijając niektórych pasażerów. Jeden z samolotów odleciał, atakując pobliskie lotnisko i zabijając wielu ludzi[8]. Gdy jednak sam król chwycił radio i powiedział pilotom: „Przestańcie strzelać! Tyran nie żyje!”, ostrzał przerwano, a zamachowcy przekonani, że ich misja zakończyła się sukcesem, odlecieli[9].
W wyniku tego wydarzenia ośmiu pasażerów Boeinga zginęło, a 40 zostało rannych. Samolot mimo dziur w kadłubie bezpiecznie wylądował na lotnisku w Rabacie. Król przeżył.
Następstwa
Baza lotnicza Al-Kunajtira, w której znajdowała się większość zbuntowanych oficerów, została otoczona, setki osób aresztowano[8]. Ufkir został znaleziony martwy, na jego ciele znajdowało się wiele ran postrzałowych. Sugerowano, że popełnił samobójstwo[7][10][11]. Wielu jego krewnych uwięziono, zwolniono ich dopiero w 1991 roku wskutek międzynarodowej krytyki za możliwe naruszenia praw człowieka[12]. Generał Mohamed Amekrane, który pomagał rebeliantom, uciekł na Gibraltar[13][14]. Nie udzielono mu tam jednak azylu, musiał więc wrócić z powrotem do Maroka, gdzie wykonano na nim wyrok śmierci[14][15].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.