Zakład Karny w Goleniowie
więzienie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zakład Karny w Goleniowie – jednostka typu zamkniętego dla mężczyzn recydywistów penitencjarnych z oddziałami:
- dla tymczasowo aresztowanych;
- terapeutycznym;
- dla skazanych zakwalifikowanych do odbywania kary w warunkach zakładu typu półotwartego*
- dla skazanych zakwalifikowanych do odbywania kary w zakładzie karnym typu zamkniętego pierwszy raz odbywających karę
- dla osadzonych stwarzających poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa jednostki (od grudnia 2002 r.).
- dla skazanych kobiet zakwalifikowanych do odbywania kary w zakładzie karnym typu zamkniętego pierwszy raz odbywające karę oraz recydywiski, a w przypadku skazanych kobiet zakwalifikowanych do odbywania kary w zakładzie karnym typu półotwartego – dla skazanych pierwszy raz odbywających karę oraz młodocianych[12]
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Adres |
72-100 Goleniów |
| Rodzaj | |
| Jednostka nadrzędna |
OISW Szczecin |
| Przeznaczenie |
typu zamkniętego dla mężczyzn recydywistów penitencjarnych |
| Pojemność |
1039 |
| Data powstania |
ok. 1880 |
Położenie na mapie Goleniowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Goleniów  | |
 53°34′27″N 14°50′09″E | |
Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod nr rej.: A-128 z 11.07.2003:
Obiekt po raz pierwszy pojawił się na mapach z lat 80. XIX wieku, zachowane sytuacyjne plany budowy kompleksu datowane są na rok 1846. Na terenie o powierzchni 6,53 ha znajdują się budynki więzienne z końca XIX i przełomu XIX i XX wieku, które przetrwały w niezmienionym stanie do czasów obecnych. Trzy z nich zawierają architektoniczne elementy neogotyckich sklepień, łuków i rozet. W czasie II wojny światowej przetrzymywano tutaj antyfaszystów, po jej zakończeniu więzienie wykorzystano do osadzenia zbrodniarzy wojennych. W latach 1946–1947 na terenie jednostki powstało Przedsiębiorstwo Obróbki Metalu zatrudniające więźniów. Nazwę „Zakład Karny” więzienie przybrało w roku 1965, zaś przeznaczenie zakładu dla wielokrotnie karanych zmieniono w latach 70. XX wieku.
Z początkiem lat 90. jednostka przechodziła remont i po nim oddano do użytku pięć kondygnacji oddziałów mieszkalnych, salę gimnastyczną oraz nowoczesną izbę chorych[13].
W grudniu 2002 w ZK w Goleniowie uruchomiono oddział dla osadzonych stwarzających poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa jednostki pod nazwą oddział dla niebezpiecznych. Oddział całodobowo monitorowany za pomocą urządzeń elektronicznych[13].
26 czerwca 2003 dokonano odbioru pozostałej części pawilonu B wraz z placami spacerowymi. W latach 2004–2005 zakończono przebudowę i remont pawilonu centralnego wraz z infrastrukturą do jego zasiedlenia. W tym samym czasie wyremontowano i zmodernizowano kompleks gospodarczy. Powstała nowoczesna i ekologiczna kotłownia oraz kuchnia spełniająca wymogi systemu[13].
W wyniku protestów we wrześniu 1989 więźniowie zatrudnieni w zakładzie POMET okupowali hale produkcyjne i dachy hal w przedsiębiorstwie. Kolejna fala niepokojów nastąpiła z chwilą, gdy sejm RP rozpoczął prace nad ustawą amnestyjną. Według wstępnego projektu miała ona wyłączać recydywistów. Jednakże niektórzy posłowie z OKP podtrzymywali w więźniach nadzieję, że jednak obejmie ona recydywistów. W tym czasie faktycznie władzę w więzieniu przejęli więźniowie. Administracja SW była politycznie ubezwłasnowolniona przez nową ekipę rządową.
7 grudnia 1989, po wiadomościach telewizyjnych (kiedy to poinformowano, że amnestia nie obejmuje recydywistów), więźniowie z paw. „C” odebrali funkcjonariuszom SW (oddziałowym) klucze od cel i wypuścili wszystkich skazanych. Podobna sytuacja wystąpiła w paw. „B”. Następnie przystąpili do budowania barykad w korytarzach i przy drzwiach wejściowych do pawilonów oraz przygotowali zapory ogniowe i broń. Wzmocnione siły znajdowały się poza pawilonami mieszkalnymi, w tym w administracji. Takie rozlokowanie sił doprowadziło do tego, że skazani z dużą łatwością opanowali 2 pawilony mieszkalne.
W godzinach nocnych z 7/8.12.1989r. funkcjonariusze przystąpili do szturmu na zbuntowane pawilony. Skazani podpalili zapory ogniowe. W kierunku funkcjonariuszy SW poleciały zaostrzone metalowe i drewniane piki, śruby, mutry, dachówki i cegły. Pierwotnie funkcjonariuszom udało się odbić z rąk skazanych I i II kondygnację paw. „C”. Po kolejnych 3 godzinach walk sytuacja wróciła do poprzedniego stanu. SW została wyparta z paw. „C”. Od godzin rannych 8 grudnia do około 6 rano 9 grudnia trwały walki pozycyjne.
9 grudnia 1989, w godzinach rannych, po prezentacji siły przez oddziały milicyjne, w tym komandosów, oraz wezwaniu komendanta wojewódzkiego Policji w Szczecinie do poddania się, zbuntowani skazani złożyli broń i rozebrali barykady oraz ugasili zapory ogniowe. W wyniku buntu całkowicie zniszczono pawilon „C” i „B” oraz „Sz”. W czasie buntu, w wyniku samosądu skazanych zginął 1 skazany, wielu zostało rannych. Po stronie SW było wielu rannych. straty finansowe oszacowano na kwotę 10 mld („starych”) złotych.
Na terenie Zakładu Karnego znajdują się następujące budynki wpisane w roku 2003 do Rejestru Zabytków (nr rej.: A-128):
- budynek administracyjny z bramą, 3 ćw. XIX
- budynek ze świetlicą, 3 ćw. XIX
- pawilon więzienny A, 3 ćw. XIX
- pawilon więzienny B, XIX/XX
- pawilon więzienny C, 1910–1920
- pawilon więzienny D, XIX/XX
- budynek z wieżą (szpital i kaplica), 3 ćw. XIX
- budynek-łącznik, XIX/XX
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
