Zagronie (Zagórz)

Zagronie (dosł. za groniem od groń z rumuńskiego grui – „szczyt” czyli za szczytem, za wzgórzem) – część miasta Zagórza. Zagronie to dawny przysiółek wsi Wielopole, obecnie wchodzi w skład zagórskiego osiedla Wielopole, gdzie stanowi końcowy odcinek ulicy Miodowej. Zagronie położone są na południe od Wielopola, w odległości około 1 km od zwartej zabudowy wsi; najbliższy budynek to dwór.

Zagronie

część miasta Zagórza
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	sanocki
Miasto	Zagórz
W granicach Zagórza	1959–1972 i od 1977
SIMC	0954018
Tablice rejestracyjne	RSA
Położenie na mapie Zagórza Zagronie
Położenie na mapie Polski Zagronie
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Zagronie
Położenie na mapie powiatu sanockiego Zagronie
Położenie na mapie gminy Zagórz Zagronie
49°29′27″N 22°16′46″E

Według Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju TERYT Zagronie stanowią jedną z „integralnych części miejscowości” Zagórz^[1].

Droga z Wielopola na Zagronie będące formalnie przedłużeniem ulicy Miodowej biegnie przez las gromadzki. Na wschód od Zagroni przebiega inna droga leśna łącząca się z główną drogą na Dolnym Wielopolu w okolicach leśniczówki, drugi jej koniec łączy się z drogą biegnącą od Postołowa poprzez las Garb, masyw Łysej Góry, zbocza wzgórza Oszczacz (na współczesnych mapach bezimienne wzgórze 444), na zachód od opuszczonego domu w Lesko-Gruszce, aż do asfaltowej drogi Tarnawa Górna – Lesko biegnącą przez masyw Gruszki.

Przysiółek Zagronie powstał w latach 20. XX wieku, na wielkiej śródleśnej polanie, na północnych stokach Łysej Góry w lesie Zagronie. Dwie spokrewnione ze sobą rodziny reemigrantów ze Stanów Zjednoczonych kupiły tu ziemię i wybudowały obok siebie dwa domy.

Mieszkańcom udało się przetrwać okupację niemiecką i grasujące zaraz po niej oddziały UPA. Pod koniec lat 50. XX wieku dotarła tu elektryczność.

Do 1959 przysiółek Wielopola. Jesienią 1954 Wielopole weszło w skład gromady Zagórz^[2], której 31 grudnia 1959 nadano status osiedla, przez co Wielopole stało się integralną częścią Zagórza. 1 listopada 1972 osiedle Zagórz włączono do Sanoka, przez co Wielopole (z Zagroniami) stało się integralną częścią Sanoka, a za razem jego najdalej na południe wysuniętym obszarem^[3]. 1 lutego 1977 Wielopole (z Zagroniami) wyłączono z Sanoka jako składową nowo utworzonego miasta Zagórz^[4].

Wskutek częściowego porzucenia gospodarki rolnej na teren okolicznych pól wkracza las.