Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ZK-120 – dwuścieżkowy, monofoniczny, lampowy magnetofon szpulowy, produkowany przez Zakłady Radiowe im. Marcina Kasprzaka w Warszawie na licencji niemieckiej firmy Grundig, przystosowany do zasilania z sieci prądu zmiennego 220 lub 110 V o częstotliwości 50 Hz[1]. Umożliwia odtwarzanie taśmy magnetofonowej przez wewnętrzny głośnik, bądź podłączenie zewnętrznego 4 omowego głośnika; zapis dźwięku z mikrofonu, odbiornika radiowego lub telewizyjnego; szybkie przewijanie taśmy. Magnetofon posiada regulację głośności sprzężoną z wyłącznikiem sieciowym oraz regulację barwy dźwięku. Magnetofony te nie zostały wyposażone w licznik taśmy (zamiast niego, zastosowano skalę umieszczoną pomiędzy talerzykami). Wskaźnik wysterowania lampowy (EM84). Produkcja ruszyła w ZRK w 1968 roku[2], na licencji Grundiga (model TK-120). Na bazie tego udanego modelu powstały magnetofony ZK 120T, ZK 140, ZK 140T i dalsze modele.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
