Złocień polny

Złocień polny (Glebionis segetum (L.) Fourr.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Europie, Afryce i Azji, ponadto gatunek zawleczony do Ameryki Północnej i Południowej, Australii i Nowej Zelandii^[3]. W Polsce jest gatunkiem niezbyt częstym; rośnie głównie w północnej oraz południowo-zachodniej części kraju^[4][5].

Złocień polny

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	Glebionis
Gatunek	złocień polny
Nazwa systematyczna
Glebionis segetum (L.) Fourr. Ann. Soc. Linn. Lyon, sér. 2, 17: 90 (1869)

Masowe występowanie złocienia polnego

Liście tego gatunku są jadalne, stanowią dodatek do sałatek w Grecji^[6] i w Chinach^[7]. Poza tym roślina uprawiana jest jako ozdobna^[7].

Morfologia

Pokrój

Naga, nieco gałęzista, niebieskawozielona roślina.

Łodyga

O wysokości 20–60 cm.

Liście

Podługowate lub odwrotnie jajowato podługowate, obejmujące łodygę. Liście niższe pierzasto wcinane, wyższe – wcinano ząbkowane.

Kwiaty

Złocistożółte, zebrane w koszyczki o średnicy 25–40 mm. Wewnętrzne łuski okrywy szeroko, błoniasto obrzeżone, bez puchu kielichowego.

Owoc

Dziesięciożeberkowe niełupki o długości 2,5–3,5 mm. Brzeżne niełupki oskrzydlone, środkowe – bez skrzydełek^[4][8].

• 
  Kwiatostan
• 
  Okrywa koszyczka
• 
  Owoce
• 
  Liście

Biologia i ekologia

Roślina jednoroczna. Roślina segetalna. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Rośnie na polach, przydrożach i siedliskach ruderalnych. Liczba chromosomów 2n = 18^[4]. Gatunek charakterystyczny upraw okopowych z zespołu Spergulo-Chrysanthemetum^[9].

Zagrożenia i ochrona

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)^[10].