Yoo Sang-chul

Yoo Sang-chul (ur. 18 października 1971 w Seulu, zm. 7 czerwca 2021^[1] tamże) – południowokoreański piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

To jest biografia osoby noszącej koreańskie nazwisko Yoo.

Yoo Sang-chul

유상철

Data i miejsce urodzenia	18 października 1971 Seul
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 2021 Seul
Wzrost	184 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1994–1998 Ulsan Hyundai 105 (24) 1999–2000 Yokohama F. Marinos 44 (24) 2001–2002 Kashiwa Reysol 33 (14) 2002–2003 Ulsan Hyundai 18 (12) 2003–2004 Yokohama F. Marinos 36 (6) 2005–2006 Ulsan Hyundai 19 (1) W sumie: 255 (81)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1994–2004 Korea Południowa 122 (18)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2011–2012 Daejeon Hana Citizen 2014–2017 Ulsan University 2018 Jeonnam Dragons 2019 Incheon United FC
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

W latach 1990–1993 Yoo uczęszczał na Konkuk University w stolicy kraju Seulu. Występował wówczas w akademickiej drużynie piłki nożnej. W 1994 roku podpisał profesjonalny kontrakt z zespołem K-League, Ulsan Hyundai. Swój pierwszy sukces w klubie z miasta Ulsan osiągnął w 1995 roku, gdy zdobył z nim Adidas Cup. Natomiast w 1996 roku zdobył z nim swój pierwszy w karierze tytuł mistrza kraju i pierwszy w historii zespołu Ulsan Hyundai. W 1998 roku po raz drugi wygrał Adidas Cup, wystąpił w finale Pucharu Korei Południowej, przegranym 1:2 z Anyang LG Cheetahs oraz został wicemistrzem kraju.

W 1999 roku Sang-chul wyjechał do Japonii i podpisał kontrakt z klubem J-League, Yokohama F. Marinos. W Yokohamie był podstawowym zawodnikiem, a w 2000 roku z 17 golami stał się najlepszym strzelcem zespołu. Został mistrzem pierwszej fazy J-League, a w ostatecznym rozrachunku wicemistrzem Japonii. W 2001 roku Koreańczyk odszedł do Kashiwy Reysol. W klubie tym występował przez półtora roku, ale nie osiągnął większych sukcesów. W połowie 2002 roku Yoo wrócił do ojczyzny, do zespołu Ulsan Hyundai. W 2002 i 2003 roku dwukrotnie z rzędu Hyundai został wicemistrzem Korei. Jeszcze w 2003 roku ponownie został zawodnikiem Yokohamy dokańczając w niej sezon 2003. Został z nią zarówno mistrzem pierwszej, jak i drugiej fazy, a ostatecznie mistrzem 2003 roku J-League. W 2004 roku powtórzył ten sukces. W 2005 roku wrócił do Ulsan. Pod koniec sezonu klub wywalczył swoje drugie mistrzostwo w historii, a w 2006 wygrał A3 Champions Cup. W 2006 Yoo rozegrał tylko jeden mecz w rozgrywkach K-League i postanowił zakończyć piłkarską karierę. Liczył sobie wówczas 35 lat.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1994	Ulsan Hyundai	Korea Południowa	K-League	26	5
1995	Ulsan Hyundai	Korea Południowa	K-League	33	2
1996	Ulsan Hyundai	Korea Południowa	K-League	6	1
1997	Ulsan Hyundai	Korea Południowa	K-League	17	1
1998	Ulsan Hyundai	Korea Południowa	K-League	23	15
1999	Yokohama F. Marinos	Japonia	J-League	22	7
2000	Yokohama F. Marinos	Japonia	J-League	22	17
2001	Kashiwa Reysol	Japonia	J-League	24	9
2002	Kashiwa Reysol	Japonia	J-League	9	5
2002	Ulsan Hyundai	Korea Południowa	K-League	8	9
2003	Ulsan Hyundai	Korea Południowa	K-League	10	3
2003	Yokohama F. Marinos	Japonia	J-League	17	5
2004	Yokohama F. Marinos	Japonia	J-League	19	0
2005	Ulsan Hyundai	Korea Południowa	K-League	12	1
2006	Ulsan Hyundai	Korea Południowa	K-League	1	0

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Korei Południowej Yoo zadebiutował za kadencji selekcjonera Ho Kima, 5 marca 1994 roku w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu z USA. Pierwszego gola w kadrze narodowej zdobył 11 października tego samego roku w wygranym 3:2 meczu z Japonią. W 1998 roku był w kadrze Korei na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam zagrał w trzech spotkaniach grupowych: przegranych 1:3 z Meksykiem i 0:5 z Holandią, a także zremisowanym 1:1 z Belgią (w 70. minucie zdobył gola na 1:1). Z kolei w 2002 roku został powołany przez Guusa Hiddinka do kadry na Mistrzostwa Świata 2002, których gospodarzem była Korea Południowa. Był podstawowym zawodnikiem Korei na tym turnieju i wystąpił we wszystkich spotkaniach: najpierw w grupowych z Polską (2:0 i gol w 54. minucie spotkania na 2:0), USA (1:1) i Portugalią (1:0), następnie w 1/8 finału z Włochami (2:1), ćwierćfinale z Hiszpanią (0:0, karne 5:3), półfinale z Niemcami oraz meczu o 3. miejsce z Turcją (2:3). Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 2004 roku. W kadrze narodowej zagrał 122 razy i zdobył 18 bramek.