- wykres fazowy dla czystych substancji – zawiera z reguły przynajmniej trzy krzywe współistnienia (linie równowagi) faz (ciecz-para, ciecz-ciało stałe, ciało stałe-para), punkt potrójny (punkt współistnienia pary, cieczy i ciała stałego) oraz punkt krytyczny (punkt końcowy krzywej współistnienia cieczy i pary)
- wykresy zależności składu pary od składu cieczy, stosowane przy analizie destylacji
- krzywe składu pary i cieczy dla ustalonej temperatury (izotermy)
- krzywe składu pary i cieczy dla ustalonego ciśnienia (izobary)
- wykresy zależności składu od temperatury dla składników o nieograniczonej mieszalności w fazie ciekłej, które mogą zawierać punkty azeotropowe (homoazeotropia dodatnia i ujemna)
- wykresy zależności składu od temperatury dla dwóch składników o ograniczonej mieszalności w fazie ciekłej, które mogą zawierać dolną i górną temperaturę krytyczną mieszalności cieczy oraz punkty azeotropowe (homo- lub heteroazeotropy)
- wykresy fazowe dla dwuskładnikowych układów ciecz–ciało stałe, które mogą zawierać obszary ograniczonej mieszalności w fazie ciekłej i stałej oraz jeden lub więcej punktów eutektycznych, eutektoidalnych lub perytektycznych (przykład – stopy żelaza z węglem; stal, żeliwo).
- wykresy fazowe dla układów trójskładnikowych, sporządzane z użyciem trójkąta stężeń Gibbsa (p, T = const).
