Wyka kosmata

Wyka kosmata, wyka ozima (Vicia villosa Roth.) – gatunek rośliny zielnej z rodziny bobowatych. W stanie dzikim występuje pospolicie na terenach nizinnych i w niższych partiach gór klimatu umiarkowanego, od Półwyspu Iberyjskiego po Azję Mniejszą, na Wyspach Kanaryjskich. W Polsce jest antropofitem.

Wyka kosmata

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	bobowate właściwe
Rodzaj	wyka
Gatunek	wyka kosmata
Nazwa systematyczna
Vicia villosa Roth. Tent. fl. Germ. 2(2):182. 1793

Morfologia

Pokrój

Roślina pokładająca się i wspinająca, do 150 cm długości pędów.

Łodyga

Miękko, kosmato owłosiona, wiotka. Włoski o długości 1–2 mm^[3].

Liście

Pierzastozłożone o 8–10 parach podłużnych listków. Liść zakończony organem czepnym (wąsikami).

Kwiaty

Zebrane w gęste, groniaste kwiatostany, osadzone na długich szypułkach. Grona liczą po 10–40 kwiatów, przed zakwitnięciem bardzo kosmate^[3]. Ząbki kielicha orzęsione. Korona kwiatu długości 15–20 mm, w kolorze niebieskofioletowym i czerwonofioletowym.

Owoc

Kilkunasienny, nagi strąk.

• 
  Liście
• 
  Kwiatostan
• 
  Strąk

Biologia i ekologia

Wyka kosmata w uprawie zboża

Roślina jednoroczna lub dwuletnia (hemikryptofit)^[3]. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Liczba chromosomów: 2n = 14. We florze Polski jest kenofitem. Występuje często w wielu regionach kraju. Zasiedla pola, łąki, miejsca ruderalne^[3].

Zastosowanie

Roślina pastewna, uprawiana na glebach piaszczystych w celach paszowych razem z żytem lub pszenicą. Bywa wysiewana także jako oddzielny siew. Jest cenną paszą chętnie zjadaną przez zwierzęta, zawierającą dużo białka.