Wydział Nauk Ścisłych i Przyrodniczych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach

Wydział Nauk Ścisłych i Przyrodniczych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach – jeden z 6 wydziałów Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.

Wydział Nauk Ścisłych i Przyrodniczych

The Faculty of Sciences and Natural Sciences

Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
Budynek wydziału przy ul. Uniwersyteckiej 7. Na dachu otwarte w 2003 obserwatorium astronomiczne
Data założenia	1969
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Adres	ul. Uniwersytecka 7, 25-406 Kielce
Liczba studentów	ok. 1,1 tys.
Dziekan	dr hab. Dariusz Banaś
Położenie na mapie Kielc Wydział Nauk Ścisłych i Przyrodniczych
Położenie na mapie Polski Wydział Nauk Ścisłych i Przyrodniczych
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Wydział Nauk Ścisłych i Przyrodniczych
50°52′51,2429″N 20°39′21,6716″E
Strona internetowa

Wydział Nauk Ścisłych i Przyrodniczych UJK

Instytut Chemii

Utworzony w 1969 jako jeden z trzech pierwszych wydziałów Wyższej Szkoły Nauczycielskiej w Kielcach. W latach 90. cztery z pięciu instytutów tworzących wydział umiejscowiono w budynku przy ul. Świętokrzyskiej 15. W 2008, kiedy do użytku oddano budynek G, na ul. Świętokrzyską został również przeniesiony Instytut Chemii. W 2012 dokończono budowę tej części kampusu uniwersyteckiego. Sześciu z jedenastu dotychczasowych rektorów kieleckiej uczelni było pracownikami wydziału.

Wydział kształci studentów na 12 kierunkach studiów stacjonarnych. Rada wydziału posiada uprawnienia do nadawana stopnia doktora w czterech dziedzinach oraz do nadawania stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk fizycznych (od 2012) i dziedzinie nauk biologicznych (od 2016)^[1].

W 2017 Komitet Ewaluacji Jednostek Naukowych przyznał wydziałowi kategorię B^[2].

Historia

Wydział Nauk Ścisłych i Przyrodniczych powstał w 1969. Początkowo w jego strukturze znajdowały się trzy zakłady: fizyki, geografii i matematyki. Pierwszym dziekanem w kadencji 1969–1972 został doc. dr Bazyli Bończak. Siedziba wydziału znajdowała się w budynku przy ul. Chęcińskiej 5. W 1969 uruchomiono na wydziale studia na dwóch kierunkach: geografii z wychowaniem obywatelskim oraz matematyce z fizyką. Zajęcia w roku akademickim 1969/1970 rozpoczęło 137 studentów. W 1971 w strukturze wydziału utworzono Zakład Chemii, a w 1972 uruchomiono studia biologiczne. Zakład Biologii powstał 1 października 1973, a jego pierwszym kierownikiem został doc. dr hab. Jan Jerzy Stanisławski. W 1973 na wydziale powstał Instytut Biologii i Nauk o Ziemi, który trzy lata później podzielono na Instytut Biologii i Instytut Geografii. W 1975 przekształcono Zakład Chemii w Instytut Chemii, a w 1976 przemianowano Zakład Matematyki na Instytut Matematyki. Zakład Fizyki, który w 1974 uzyskał siedzibę w części budynku przy ul. Leśnej 16, został przekształcony w instytut w 1980^[3].

W 1978 rozpoczęto budowę nowego gmachu Wydziału Nauk Ścisłych i Przyrodniczych w północno-wschodniej części Kielc. Czasowo do dwóch wybudowanych przy ul. Konopnickiej 15 pawilonów przeniesiono Instytut Geografii i Instytut Matematyki. Kryzysowa sytuacja ekonomiczna państwa w latach 80. spowodowała, że w tym okresie wstrzymano prace przy budowie nowej siedziby wydziału, który zaczął się borykać z problemami lokalowymi. W latach 1981–1984 rektorem kieleckiej uczelni był pracownik wydziału, geolog Henryk Jurkiewicz, w kadencji 1984–1987 funkcję tę sprawował chemik Zdzisław Czarny. W 1985 wraz z Politechniką Świętokrzyską zorganizowano na wydziale kierunek studiów wychowanie techniczne, który funkcjonował przez 16 lat, do 2001^[3].

W 1990 Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Kielcach uzyskała z Ministerstwa Edukacji Narodowej środki na wznowienie prac budowlanych nowego gmachu wydziału przy ul. Uniwersyteckiej 7. Przeprowadzka Instytutu Biologii zakończyła się w 1993. Następnie kontynuowano prace wykończeniowe kolejnego segmentu budynku dla Instytutu Geografii, który przeniósł się do niego w 1994. W trzecim etapie prac oddano do użytku pozostałą część gmachu. Instytut Fizyki, który umieszczono na trzech kondygnacjach, został do niego przeniesiony w 1996. Następnie przeniesiono też Instytut Matematyki^[3]. W listopadzie 1993 utworzono dwie stacje monitoringu – Stację Geoekologiczną Malik i Stację Bazową ZMŚP Święty Krzyż^[4]. W roku akademickim 1994/1995 w Instytucie Geografii po raz pierwszy na kieleckiej uczelni wprowadzono dwustopniowe studia geograficzne. W latach 90. rektorami kieleckiej WSP byli pracownicy Wydziału Nauk Ścisłych i Przyrodniczych – biolog Adam Kołątaj, geograf Marian Koziej (pełniący obowiązki) i leśnik Stanisław Cieśliński^[3].

W kolejnych latach podjęto decyzję o rozbudowie wydziału. Jednocześnie wyremontowano i zmodernizowano istniejący budynek, wykonano nową elewację, wymieniono okna, uporządkowano pobliski teren, a także zrobiono chodniki i trawniki. W 2003 na dachu budynku wydziału oddano do użytku obserwatorium astronomiczne, a w 2005 otwarto planetarium. Również w 2005 rada wydziału uzyskała uprawnienia do nadawania stopnia doktora nauk fizycznych. Kolejne uprawnienia do doktoryzowania – w dziedzinie nauk biologicznych i nauk o Ziemi w zakresie geografii – otrzymano odpowiednio w marcu i czerwcu 2007. W styczniu 2008 zakończono budowę budynku G, który oddano do użytku 30 kwietnia 2008. Przeniesiono do niego Instytut Chemii, a część gmachu przeznaczono dla kierunków studiów ochrona środowiska oraz informatyka. W budynku utworzono również aulę główną wydziału^[3]. Działkę przy ul. Chęcińskiej 5, na której mieścił się budynek wydziału w latach 1969–2008, uczelnia sprzedała w październiku 2011^[5].

W 2009 rada wydziału uzyskała prawo do nadawana stopnia doktora nauk chemicznych. W 2010 rektor kieleckiej uczelni Regina Renz podpisała z gminą Kielce reprezentowaną przez prezydenta Wojciecha Lubawskiego porozumienie w sprawie budowy w mieście ogrodu botanicznego^[6]. W ogrodzie zatrudniono pracowników Wydziału Nauk Ścisłych i Przyrodniczych. W 2012 otwarto kolejną część budynku wydziału przy ul. Świętokrzyskiej 15. Znalazły się w niej m.in. cztery aule, cztery sale konferencyjne i trzy laboratoria studenckie^[7]. Również w 2012 rada wydziału uzyskała prawo do nadawania stopnia doktora habilitowanego nauk fizycznych w dyscyplinie fizyka. We wrześniu 2012 gościem odbywającej się na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach międzynarodowej konferencji fizyków był noblista Frank Wilczek. W auli Wydziału Nauk Ścisłych i Przyrodniczych wygłosił on wykład pt. Kwantowe piękno^[8]. W kadencjach 2012–2016 i 2016–2020 rektorem uczelni został wybrany pracownik Instytutu Fizyki Jacek Semaniak. W 2016 rada wydziału uzyskała prawo do nadawana stopnia doktora habilitowanego nauk biologicznych w dyscyplinie biologia^[9].

Kierunki studiów

Wydział kształci studentów na 12 kierunkach studiów stacjonarnych licencjackich, inżynierskich i magisterskich^[10]:

studia licencjackie i magisterskie biologia biotechnologia chemia fizyka geografia matematyka ochrona środowiska

studia inżynierskie fizyka techniczna informatyka ochrona środowiska rolnictwo ekologiczne

studia licencjackie turystyka i rekreacja zdrowie środowiskowe

W 2016 najwięcej osób studiowało biotechnologię (192), informatykę (162) oraz turystykę i rekreację (147). Najmniej studentów było na fizyce (7), fizyce technicznej (49) i matematyce (85). Łącznie w 2016 na Wydziale Nauk Ścisłych i Przyrodniczych studiowało 1100 osób^[11].

Uprawnienia do nadawania stopni naukowych

Rada Wydziału Nauk Ścisłych i Przyrodniczych posiada uprawnienia do nadawania stopni naukowych^[1]:

• doktora nauk biologicznych w zakresie biologii (od 2007)
• doktora nauk chemicznych w zakresie chemii (od 2009)
• doktora nauk fizycznych w zakresie fizyki (od 2005)
• doktora nauk o Ziemi w zakresie geografii (od 2007)
• doktora habilitowanego nauk biologicznych w zakresie biologii (od 2016)
• doktora habilitowanego nauk fizycznych w zakresie fizyki (od 2012)

W 2016 w studiach doktoranckich z biologii, chemii, fizyki i geografii uczestniczyło 69 osób^[11]. W latach 2009–2017 zakończono na wydziale 48 przewodów doktorskich^[12].

Władze

Władze wydziału

W kadencji 2020–2024^[13]:

Stanowisko	Imię i nazwisko
Dziekan	dr hab. Dariusz Banaś
Prodziekan ds. kształcenia	dr Małgorzata Wysocka-Kunisz
Prodziekan ds. ogólnych i finansowych	dr hab. Rafał Kozłowski

Dziekani

Funkcję dziekana Wydziału Nauk Ścisłych i Przyrodniczych pełnili^[14]:

• 1969–1972: dr Bazyli Bończak
• 1972–1975: dr Julian Bartosik
• 1975–1978: dr Zbigniew Dulewicz
• 1978–1982: dr hab. Stanisław Cieśliński
• 1982–1984: dr Jan Mityk
• 1984–1990: prof. dr hab. Marian Koziej
• 1990–1996: dr hab. Tadeusz Prucnal
• 1996–1999: dr hab. Jerzy Leszek Olszewski
• 1999–2002: prof. dr hab. Marian Koziej
• 2002–2005: prof. dr hab. Wiesław Kaca
• 2005–2010: dr hab. Bartłomiej Jaśkowski
• 2010–2016: dr hab. Teodora Król
• 2016–2020: dr hab. inż. Barbara Gawdzik
• od 2020: dr hab. Dariusz Banaś

Struktura organizacyjna

Instytut Biologii

Dyrektor: dr hab. Joanna Czerwik-Marcinkowska^[15]

• Zakład Biologii Medycznej
• Zakład Biologii Środowiska
• Zakład Mikrobiologii i Parazytologii
• Centrum Badań i Ochrony Różnorodności Biologicznej
• Herbarium KTC
• Pracownia komputerowa

Instytut Chemii

Dyrektor: dr hab. Piotr Słomkiewicz^[16]

• Zakład Chemii Analitycznej i Geochemii Środowiska
• Zakład Chemii Fizycznej i Teoretycznej
• Zakład Syntezy i Badań Strukturalnych
• Laboratorium Analityki Środowiska
• Laboratorium Badań Strukturalnych
• Laboratorium Metod Chromatograficznych

Instytut Fizyki

Dyrektor: prof. dr hab. Marek Pajek^[17]

• Zakład Wysokich Energii
• Zakład Fizyki Atomowej i Nanofizyki
• Zakład Fizyki Medycznej i Biofizyki
• Zakład Fizyki Komputerowej i Informatyki
• Laboratorium Interferometrii Laserowej
• Laboratorium Fizyki Powierzchni
• Laboratorium Spektrometrii Rentgenowskiej
• Laboratorium Wirtualnej Terapii Radiacyjnej
• Pracownia Metod Rentgenowskich

Instytut Geografii i Nauk o Środowisku

Dyrektor: prof. dr hab. Wioletta Kamińska^[18]

• Zakład Badań Środowiska i Geoinformacji
• Zakład Geomorfologii i Geoarcheologii
• Zakład Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej

Katedra Matematyki

Kierownik: dr hab. Grzegorz Łysik^[19]