Loading AI tools
wybory do Zgromadzenia Ustawodawczego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wybory parlamentarne na Montserracie w 2019 roku – wybory do Zgromadzenia Ustawodawczego, w których wybrano dziewięć z jedenastu miejsc[1]. Rezultatem było zwycięstwo opozycyjnego Ruchu na rzecz Zmian i Dobrobytu, który zdobył pięć z dziewięciu wybieranych mandatów. Premierem Montserratu został Easton Taylor-Farrell z MCAP.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj |
parlamentarne | ||
Data przeprowadzenia |
18 listopada 2019 | ||
Data zarządzenia |
7 października 2019 | ||
Ordynacja wyborcza |
większościowa (głosowanie blokowe) | ||
Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Zgromadzenie Ustawodawcze Montserratu składa się z jedenastu członków, z których dziewięciu jest wybieranych w wyborach powszechnych co pięć lat, a pozostałe dwa miejsca zajmują Prokurator Generalny i Sekretarz Finansowy. Terytorium wyspy to pojedynczy okręg wyborczy złożony z sześciu obwodów, w którym wyborcy mogą głosować na maksymalnie dziewięciu kandydatów na swojej karcie do głosowania[2] w ramach głosowania blokowego.
W wyborach wzięło łącznie udział 35 kandydatów. Ruch na rzecz Zmian i Dobrobytu (Movement for Change and Prosperity , MCAP) był jedyną partią, która przedstawiła pełną listę dziewięciu kandydatów, a rządzący Ruch Ludowo-Demokratyczny (People's Democratic Movement , PDM) zgłosił siedmiu. W wyborach wzięły udział dwie nowe partie: Zjednoczona Partia Pracy Montserratu (Montserrat United Labour Party, MULP) wystawiła pięciu kandydatów, a Kongres Narodowy Montserratu (Montserrat National Congress, MNC) trzech. Startowało także jedenastu niezależnych kandydatów, w tym urzędujący premier Donaldson Romeo, który ogłosił, że będzie kandydował jako niezależny po tym, jak został usunięty ze stanowiska lidera PDM wkrótce po ogłoszeniu wyborów[3].
Ruch na rzecz Zmian i Dobrobytu zyskał trzy mandaty w porównaniu z poprzednimi wyborami zdobywając łącznie 5 miejsc, co dało mu większość w Zgromadzeniu Ustawodawczym. Ruch Ludowo-Demokratyczny stracił cztery mandaty i wprowadził do Zgromadzenia jedynie trzech członków. Romeo został ponownie wybrany jako jedyny niezależny członek Zgromadzenia. Zjednoczona Partia Pracy Montserratu i Kongres Narodowy Montserratu nie wprowadziły do Zgromadzenia żadnego swojego przedstawiciela[3].
Partia | Głosy | % | Miejsca | +/– | |
---|---|---|---|---|---|
Ruch na rzecz Zmian i Dobrobytu | 8 511 | 42,66 | 5 | +3 | |
Ruch Ludowo-Demokratyczny | 5 969 | 29,92 | 3 | –4 | |
Zjednoczona Partia Pracy Montserratu | 1 227 | 6,15 | 0 | nowy | |
Kongres Narodowy Montserratu | 828 | 4,15 | 0 | nowy | |
Kandydaci niezależni | 3 414 | 17,11 | 1 | +1 | |
Członkowie z urzędu | 2 | 0 | |||
Łącznie | 19 949 | 100,00 | 11 | 0 | |
Głosy ważne | 2,403 | 99,63 | |||
Głosy nieważne/puste | 9 | 0,37 | |||
Głosy razem | 2,412 | 100,00 | |||
Uprawnieni do głosowania/frekwencja | 3,858 | 62,52 | |||
[3][4] |
Spikerem Zgromadzenia Ustawodawczego została Teresina Bodkin[6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.