Wojsko suplementowe

Wojska suplementowe – zawodowi żołnierze powoływani w momentach poważniejszego zagrożenia (najazd tatarski, wojna).

Żołd żołnierzy suplementowych opłacany z podatków nałożonych doraźnie przez sejm, był zazwyczaj wyższy od żołdu kwarcianych, co wynikało z dodatkowych kosztów: wystawienia pocztu, zakupu uzbrojenia, koni i wyposażenia. Podlegali oni całkowicie władzy hetmana i różnili się od kwarcianych tylko sposobem finansowania oraz niewiele poziomem wyszkolenia. W 1652 roku połączeni z wojskiem kwarcianym, tworząc wojsko komputowe^[1][2].

Przypisy

1. Maciej Franz: Wojskowość Kozaczyzny Zaporoskiej w XVI-XVII wieku. Geneza i charakter. Toruń: Adam Marszałek, 2004, s. 35-36. ISBN 83-73-22803-9.
2. Radosław Sikora: Wojskowość polska w dobie wojny polsko-szwedzkiej 1626-1629. Kryzys mocarstwa. Poznań: 2005, s. 55. ISBN 83-89949-09-1.