Wizytki

Zakon Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, łac. Ordo Visitationis Beatissimae Mariae Virginis – klauzurowe zgromadzenie zakonne – żeński zakon, w Polsce zwany potocznie siostrami wizytkami.

Wizytki

Pełna nazwa	Zakon Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Nazwa łacińska	Ordo Visitationis Beatae Mariae Virginis
Skrót zakonny	VSM
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Założyciel	Św. Franciszek Salezy, św. Joanna de Chantal
Data założenia	6 czerwca 1610
Liczba członków	ok. 4000 (1999)
Strona internetowa

Klasztor Sióstr Wizytek w Warszawie

Nazwa wizytki wywodzi się od francuskiego czasownika: visiter – po polsku: odwiedzać. Nowo założone zgromadzenie miało bowiem początkowo charakter kontemplacyjno-czynny: wizytki wzorem Maryi nawiedzającej św. Elżbietę, udawały się z pomocą do ubogich i chorych.

Wizytki znane są powszechnie ze swej działalności edukacyjnej – przez wieki siostry prowadziły szkoły dla dziewcząt, głównie z arystokratycznych rodzin.

Historia

Zakon został założony 6 czerwca 1610 w Annecy we Francji przez św. Franciszka Salezego biskupa Genewy, z pomocą św. Joanny Franciszki de Chantal.

W 1618 zgromadzenie stało się zakonem kontemplacyjnym.

W chwili śmierci św. Joanny de Chantal (1641), zgromadzenie liczyło już 87 domów zakonnych niemal w całej Europie.

W 1671 do klasztoru Sióstr Nawiedzenia wstąpiła Małgorzata Maria Alacoque, przyszła święta i jedna z najbardziej znanych wizytek; od jej czasów zgromadzenie Nawiedzenia NMP znane jest w świecie z propagowania kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Pierwsze wizytki zostały sprowadzone do Polski w 1654 przez Ludwikę Marię Gonzagę, wdowę po królu Władysławie IV oraz żonę króla Jana Kazimierza. Było ich dwanaście, a ich przełożoną była Marią Katarzyna de Glétain. Zamieszkały w Warszawie, w klasztorze przy Krakowskim Przedmieściu, który wówczas był tylko drewnianą konstrukcją, założoną z funduszy m.in. siostrzanych klasztorów z Francji.^[1]

Kolejne klasztory i pensje zostały założone w Krakowie, Lublinie i Wilnie. Ten ostatni został zamknięty po powstaniu styczniowym w 1864 przez Murawjowa. Wygnane z niego siostry przeniosły się do Francji, skąd powróciły do Polski w 1901 i wybudowały klasztor w Jaśle^[2].

Do wybuchu wojny w 1939 setki dziewcząt w Polsce zostało wykształconych i wychowanych w pensjach sióstr wizytek. 2. sierpnia 1944 klauzura klasztoru na Krakowskim Przedmieściu została otwarta, gdzie na czas trwania powstania warszawskiego siostry przyjmowały ludność cywilną.^[3]

Dziś klasztory Zakonu Nawiedzenia NMP znajdują się w 34 krajach świata; w Polsce w 4 miastach: Warszawie, Krakowie, Jaśle i Rybniku (wcześniej w Siemianowicach Śląskich).