Winna Góra (Przemyśl)

Winna Góra – osiedle nr 7 miasta Przemyśla (jednostka pomocnicza gminy)^[4] i część miasta^[2].

Widok z Winnej Góry

Winna Góra

osiedle Przemyśla
Widok na Winną Górę (w oddali)
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miasto	Przemyśl
W granicach Przemyśla	14 marca 1928[1]
SIMC	0971991[2]
Zarządzający	Magdalena Jakobsche[potrzebny przypis]
Powierzchnia	2,8[potrzebny przypis] km²
Wysokość	238[potrzebny przypis] m n.p.m.
Populacja (2023) • liczba ludności	2013[3]
• gęstość	925[potrzebny przypis] os./km²
Strefa numeracyjna	16
Kod pocztowy	37-700
Tablice rejestracyjne	RP
Położenie na mapie Przemyśla
49°47′59,9″N 22°46′22,0″E

Znajduje się na lewym brzegu Sanu, na stoku wzniesienia Winna Góra (około 238 m n.p.m.), należącym do Pogórza Dynowskiego^{[potrzebny przypis]}.

Dawny grunt poforteczny. Na stoku wzgórza znajduje się osiedle oficerskie powstałe w latach 20' XX wieku. W pobliżu szczytu powstał fort N XIX „Winna Góra”, należący do pierścienia wewnętrznego Twierdzy Przemyśl. U zbiegu ulic Monte Cassino i Bolesława Chrobrego po roku 1920, w obrębie częściowo zniwelowanego lewego barku Fortu N XIXa "Buda" wybudowana została wodociągowa wieża ciśnień^[5]. Wzniesienie tego obiektu związane było z powstaniem wspomnianego osiedla oficerskiego i koniecznością zapewnienia wody pitnej mieszkańcom. Komitet budowy osiedla oficerskiego w roku 1926 przystąpił do realizacji budowy wieży oraz zbiornika wyrównawczego. Zasilanie zbiornika odbywało się za pomocą rurociągu stalowego z baterii studni, wyposażonych w pompy, które zlokalizowane były u podnóża Winnej Góry. Woda ze zbiornika natomiast rozprowadzana była grawitacyjnie rurociągiem wzdłuż ulicy Bolesława Chrobrego do poszczególnych budynków. W czasie działań II wojenny światowej wieża ciśnień została poważnie uszkodzona pociskiem artyleryjskim i przestała funkcjonować. Podczas okupacji hitlerowskiej Niemcy zdemontowali rurociąg doprowadzający wodę do zbiornika^[6] Na terenie dzielnicy znajdują się dwa rezerwaty przyrody: rezerwat przyrody „Winna Góra” o powierzchni 0,12ha, gdzie chroni się stanowiska wisienki karłowatej oraz rezerwat przyrody „Jamy” o powierzchni 1,99 ha gdzie ochroną objęto stanowisko lnu austriackiego^[7].