Wincenty Świątkiewicz
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Świątkiewicz (ur. 19 lipca 1903 w Warszawie, zm. 20 czerwca 1957 tamże) – podporucznik czasu wojny Armii Krajowej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
19 lipca 1903 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 czerwca 1957 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1920, |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Szefostwo Służby Uzbrojenia KG AK „Leśnictwo” |
Stanowiska |
adiutant dowódcy Zgrupowania AK „Leśnik” |
Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka |
Późniejsza praca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Syn Jana i Julianny z domu Kobyleckiej. Absolwent warszawskiej Szkoły Nauk Politycznych i ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej. Pracował jako handlowiec i przedsiębiorca. Od 1940 w strukturach Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. W swoim zakładzie produkował materiały wybuchowe na potrzeby konspiracji. W 1943 objął stanowisko kierownika transportu broni i amunicji w Szefostwie Służby Uzbrojenia Oddziału IV Kwatermistrzowskiego Komendy Głównej AK „Leśnictwo”. Współorganizował Zgrupowanie AK „Leśnik”, a podczas powstania warszawskiego zajmował stanowisko adiutanta dowódcy tegoż Zgrupowania - ppłk. Jana Szypowskiego „Leśnika”[1].
Uczestnik walk na Woli, Muranowie i Starym Mieście. 26 sierpnia 1944 rozkazem dowódcy Grupy „Północ” awansowany do stopnia podporucznika czasu wojny, a dzień później rozkazem Dowódcy Armii Krajowej odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 klasy - za wyjątkową odwagę osobistą wykazaną w walce. 1 września 1944 został ranny w nogę na ulicy Pańskiej. Przeszedł kanałami do Śródmieścia, przebywał w powstańczym szpitalu na ulicy Koszykowej 45. Następnie ewakuowany na Górny Czerniaków. Po upadku powstania w niemieckiej niewoli, w stalagach XI A Altengrabow i X B Sandbostel. Po wyzwoleniu służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie[a][1][2] .
Po powrocie do Polski pracował jako księgowy w Polskim Związku Motorowym oraz działał w Polskim Związku Łowieckim. Zmarł w Warszawie i spoczął na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera: A20, rząd: 8, miejsce: 25)[1].
Odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 13920
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[2]
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.