Willa Leopolda Kindermanna

Willa Leopolda Kindermana – willa znajdująca się przy ul. Wólczańskiej 31/33 w Łodzi i należąca pierwotnie do Leopolda Kindermana. Jeden z najlepszych przykładów architektury secesyjnej w Polsce i Europie^[2]. Jednolita stylowo zewnętrznie i we wnętrzach (stiuki, witraże).

Willa Leopolda Kindermana

nr rej. ZS-2/30 z 8.07.1964 oraz A/30 z 20.01.1971[1]
Widok willi (2017)
Państwo	Polska
Miejscowość	Łódź
Adres	ul. Wólczańska 31/33
Typ budynku	willa
Styl architektoniczny	secesja
Architekt	Gustaw Landau-Gutenteger
Rozpoczęcie budowy	1903
Pierwszy właściciel	Leopold Rudolf Kindermann
Położenie na mapie Łodzi Willa Leopolda Kindermana
Położenie na mapie Polski Willa Leopolda Kindermana
Położenie na mapie województwa łódzkiego Willa Leopolda Kindermana
51°46′09,16″N 19°27′06,09″E
Strona internetowa

Galeria

Willa Kindermanna

Willa Kindermanna

Willa Kindermanna

Willa Kindermanna

Willa Kindermanna

W budynku mieści się Galeria Willa będąca częścią Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi^[3].

Historia

Zaprojektowana została około 1901 roku przez jednego w wybitnych łódzkich architektów, głównego propagatora na gruncie łódzkim secesji – Gustawa Landau-Gutentegera. Powstała w latach 1902–1903^[4], na parceli otrzymanej w posagu żony – Laury Elizy, z d. Feder. Z powodu sytuacji politycznej (m.in. wybuch rewolucji w 1905 r.) małżeństwo zamieszkało w willi dopiero w 1908 roku. Po śmierci L. Kindermanna przeszła na własność Emila Eiserta (stąd nieraz nazywana „willą Eiserta”), po ponownym ożenku wdowy po Leopoldzie Kindermanie z nim. Po jego śmierci (24 września 1939) ponowna wdowa mieszkała w niej do końca okupacji niemieckiej w Łodzi podczas II wojny światowej (19 stycznia 1945), kiedy to w obliczu zbliżającej się do miasta Armii Czerwonej wyjechała do Niemiec^[5].

Po drugiej wojnie światowej w budynku mieściło się przedszkole. Od 1975 w willi mieści się oddział Miejskiej Galerii Sztuki (Galeria Willa). Istnieje idea, szczególnie promowana przez łódzkich przewodników turystycznych, żeby umieścić w niej, w miejsce galerii sztuk pięknych, muzeum łódzkiej secesji^[6]. W latach 2010–2013 budynek przeszedł gruntowny remont renowacyjny^[7][6].

Opis architektoniczno-artystyczny

Elewacja budynku jest bogato zdobiona elementami roślinnymi. Do willi prowadzi wejście z portykiem wspartym na rzeźbach dwóch jabłoni. Stąd jej inna nazwa – "willa pod jabłoniami".

Parter składa się z gabinetu i dwóch sal wystawowych, których wnętrza zdobione są w stylu secesyji dekoracją stiukową w formie liści kasztanowca, kwiatów róży, jabłoni, maków oraz kącika muzycznego z mniejszymi wielobarwnymi witrażami^[8].

Zachowały się też oryginalne witraże: w oknie klatki schodowej, przedstawiający bosonogą kobietę w zielonej tunice i z kwiatami we włosach, jako wyobrażenie bogini poranków – Jutrzenki, o czym świadczy świecąca nad jej głową gwiazda zaranna oraz w parterowym salonie witraż z artystycznie przetworzonym widokiem na jezioro i zamek k. Montreux w Szwajcarii.

Okna wilii, zgodnie z założeniami architektury secesyjnej, mają różne kształty, nie ma dwóch identycznych, niektóre osłonięte są ozdobnymi kratami o falistych łukach. Szczegónie bogate jest obramowanie jednego z okien na parterze przedstawiające dwa drzewa o bujnych koronach i splątanych korzeniach, w których ukrywa się lis^[8].

Od strony ogrodu "kuchenna" klatka schodowa w kształcie okrągłej wieżyczki. W jednym z naroży rzeźba krasnala-atlanta.

Willa na liście Iconic Houses

W 2015 roku budynek trafił na światową listę Iconic Houses^[9]. Lista obejmuje najlepsze obiekty współczesnej architektury spełniające określone kryteria: znany architekt, który miał wpływ na architekturę XX wieku, remont, który nie ingeruje w architekturę budynku i przeznaczenie obiektu na cele publiczne.