Zachowano ówczesną numerację domów.
- Palais Fürstenberg, Berlińskie Towarzystwo Geograficzne (Gesellschaft für Erdkunde zu Berlin(inne języki)) (Wilhelmstraße 23)
- Urząd Skarbu Rzeszy (Reichsschatzamt(inne języki)), Ministerstwo Finansów Rzeszy (Reichsfinanzministerium(inne języki)) (61)
- Urząd Kolonii Rzeszy (Reichskolonialamt(inne języki)) (62)
- Pruskie Ministerstwo Stanu (Preußisches Staatsministerium(inne języki)) (63)
- Tajny Gabinet Cywilny (Geheimes Zivilkabinett(inne języki)) (64)
- Pruskie Ministerstwo Sprawiedliwości (Preußisches Justizministerium) (65)
- Pruskie Ministerstwo Kultury (Preußisches Kultusministerium(inne języki)) (68)
- Ambasada Brytyjska (Britische Botschaft) (70)
- Ministerstwo Wyżywienia i Rolnictwa Rzeszy (Reichsministerium für Ernährung und Landwirtschaft(inne języki)) (72)
- Pałac Prezydentów Rzeszy Republiki Weimarskiej (Palais des Reichspräsidenten der Weimarer Republik) (73), do 1919: Ministerstwo Obiektów Królewskich (Ministerium des königlichen Hauses)
- Urząd Spraw Wewnętrznych (Reichsamt des Innern(inne języki)) (74, od 1919: Urząd Spraw Zagranicznych – Auswärtiges Amt)
- Urząd Spraw Zagranicznych (Auswärtiges Amt) (75/76)
- Stara Kancelaria Rzeszy (Alte Reichskanzlei) (77) (1875-1938)
- obiekt Kancelarii Rzeszy (Erweiterungsbau zur Reichskanzlei) (78)
- Nowa Kancelaria Rzeszy (Neue Reichskanzlei) (róg Wilhelmstraße/Voßstraße)
- Ministerstwo Komunikacji Rzeszy (Reichsverkehrsministerium) (79/80)
- Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy (Reichsluftfahrtministerium) wraz z Wyższym Dowództwem Sił Lotniczych (Oberkommando der Luftwaffe) (81–85; obecnie Detlev-Rohwedder-Haus(inne języki) 97)
- Pałac Księcia Albrechta (Prinz-Albrecht-Palais) (102/103 i 106), Główny Zarząd SD – Służba Bezpieczeństwa Reichsführera SS (SD-Hauptamt – Sicherheitsdienst des Reichsführers-SS); od 1939 Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy (Reichssicherheitshauptamt – RSHA)
- Pałac Zakonu Joannitów (Ordenspalais(inne języki)) przy Wilhelmplatz 8/9, Ministerstwo Oświecenia Publicznego i Propagandy Rzeszy (Reichsministerium für Volksaufklärung und Propaganda)
W trakcie działań wojennych zburzono prawie wszystkie obiekty tej ulicy. W prawie nienaruszonym stanie zachował się jedynie kompleks budynków byłego Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy (Reichsluftfahrtministerium) przy Wilhelmstraße 97, któremu powierzano rolę siedzib szeregu najważniejszych instytucji Radzieckiej Strefy Okupacyjnej w Niemczech i NRD, m.in.:
W latach 1974–1976 wzniesiono tu gmach Ministerstwa Spraw Zagranicznych NRD, przebudowany w latach 2008−2012 na potrzeby Bundestagu[2].
- Federalne Ministerstwo Pracy i Spraw Socjalnych (Bundesministerium für Arbeit und Soziales) (nr. 49),
- Ambasada Brytyjska (Britische Botschaft) (70/71),
- Federalne Ministerstwo Finansów (Bundesfinanzministerium) (97),
- Federalne Ministerstwo Żywności, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów (Bundesministerium für Ernährung, Landwirtschaft und Verbraucherschutz) (54); wcześniej Tajny Gabinet Cywilny (Geheimes Zivilkabinett) przy 64,
- Ambasada Czech (Botschaft der Tschechischen Republik) (44),
- Willy-Brandt-Haus – Centrala Federalna Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (Bundeszentrale der Sozialdemokratische Partei Deutschlands) (140),
- wystawa pt „Topografia Terroru” (Topographie des Terrors) (8),
- stołeczne studio I kanału niemieckiej TV ARD (ARD-Hauptstadtstudio) (67a).
Nazwa ulicy była często stosowana jako metonim niemieckiej administracji rządowej, niejednokrotnie też używana przy określeniu niemieckiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
Ministerstwo Finansów (Ministerium der Finanzen), Ministerstwo Maszyn Ogólnych, Rolniczych i Sprzętu Transportowego (Ministerium für Allgemeinen Maschinen-, Landmaschinen- und Fahrzeugbau), Ministerstwo Przemysłu Terenowego i Spożywczego (Ministerium für Bezirksgeleitete Industrie und Lebensmittelindustrie), Ministerstwo Przemysłu Chemicznego (Ministerium für Chemische Industrie), Ministerstwo Przemysłu Szklarskiego i Ceramicznego (Ministerium für Glas und Keramik), Ministerstwo Przemysłu Lekkiego (Ministerium für Leichtindustrie), Ministerstwo Gospodarki Materiałowej (Ministerium für Materialwirtschaft), Ministerstwo Przemysłu Maszyn Ciężkich i Urządzeń (Ministerium für Schwermaschinen und Anlagenbau), Ministerstwo Przemysłu Maszyn Skrawających i Maszyn dla Przemysłu (Ministerium für Werkzeug- und Verarbeitungsmaschinenbau).
Kathrin Gerlof, Andreas Kaernbach, Carl-Christian Kaiser, Gregor Mayntz, Sönke Petersen, Georgia Rauer, Zwiedzamy Bundestag. Architektura, sztuka i funkcje gmachów Parlamentu w zarysie (pol.), Deutscher Bundestag, 2014, s. 138