Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Wilfredo León

siatkarz reprezentacji Polski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wilfredo León
Remove ads

Wilfredo León Venero (ur. 31 lipca 1993 w Santiago de Cuba) – kubańsko-polski siatkarz, grający na pozycji przyjmującego. Wicemistrz olimpijski z Paryża. Były reprezentant Kuby w latach 2007–2012. Od 24 lipca 2019 reprezentant Polski.

Szybkie fakty Pełne imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Remove ads
Thumb
Wilfredo León reprezentantem Kuby w 2009 roku
Thumb
Wilfredo León zawodnikiem Zenitu Kazań w sezonie 2015/2016
Thumb
Wilfredo León zawodnikiem Sir Safety Perugia
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Syn Wilfredo Leóna Hechavarría, byłego zapaśnika i Aliny Venero Boza, byłej siatkarki. Jego bracia trenowali baseball i koszykówkę. Urodził się jako wcześniak, ważył trochę ponad dwa kilogramy[1].

Mając 12 lat zaczął uczyć się w Narodowej Kubańskiej Szkole Siatkówki. W reprezentacji Kuby zadebiutował w wieku 14 lat w turnieju eliminacyjnym do Igrzysk olimpijskich w Pekinie. W wieku 17 lat został wybrany na kapitana reprezentacji Kuby. W 2010 roku brał udział w letnich igrzyskach młodzieży w Singapurze, gdzie z reprezentacją narodową Kuby zdobył złoto. W 2012 roku zrezygnował z gry w reprezentacji Kuby po przegranych kwalifikacjach do Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Zdecydował się na grę w klubie poza Kubą, a to oznaczało skreślenie go z listy reprezentantów kraju, gdyż taką zasadę stosują kubańskie federacje sportowe[2]. W latach 2011–2022 współpracował z menadżerem sportowym Andrzejem Grzybem[3][4].

W latach 2014−2018 był zawodnikiem Zenitu Kazań[5]. W maju 2015 roku był zawodnikiem katarskiego klubu Ar-Rajjan SC, występując w turnieju o Puchar Emira Kataru[6]. W maju 2016 roku zdobył Puchar Kataru, wraz z drużyną Ar-Rajjan SC[7]. W latach 2018–2024 występował we włoskiej Serie A1, w drużynie Sir Safety Perugia. W sezonie 2024/2025 został zawodnikiem Bogdanki LUK Lublin[8].

W lipcu 2015 roku w Podkarpackim Urzędzie Wojewódzkim w Rzeszowie Wilfredo otrzymał akt nadania obywatelstwa polskiego[9].

Od 24 lipca 2019 roku Wilfredo León występuje w siatkarskiej reprezentacji Polski. Zgodę w tej sprawie wydała Kubańska Federacja Piłki Siatkowej. Międzynarodowa Federacja Piłki Siatkowej (FIVB) 24 lipca 2017 r. otrzymała zgodę Kubańczyków na zmianę macierzystej federacji siatkarza z kubańskiej na polską. 1 września 2017 r. potwierdzenie tej decyzji dostarczono do siedziby Polskiego Związku Piłki Siatkowej. 27 lipca 2019 roku Wilfredo León zadebiutował w reprezentacji Polski w towarzyskim meczu z reprezentacją Holandii, który reprezentacja Polski wygrała 3−0.

W 2021 roku został twarzą promującą portal Sport Interia.

29 maja 2021 roku w Lidze Narodów w meczu przeciwko reprezentacji Serbii zaserwował 13 asów, co jest rekordem w dotychczasowych rozgrywkach Ligi Narodów[10].

Od 2021 roku jest współwłaścicielem klubu Anioły Toruń, natomiast jego żona Małgorzata jest wiceprezesem[11]. Od 30 sierpnia 2021 roku nawiązał współpracę z firmą ZAMST[12]. Od lutego 2024 roku nawiązał współpracę z marką Plusssz[13].

5 września 2023 roku na Mistrzostwach Europy w meczu z reprezentacją Danii posłał zagrywkę z prędkością 138 km/h, gdzie poprawił rekord prędkości zagrywki w historii Mistrzostw Europy[14].

W 2024 roku w reżyserii i według scenariusza Adama Bortnowskiego, Dariusza Goczały i Mikołaja Wita powstał film 22-minutowy „Wilfredo León. W drodze do Paryża 2024”. Produkcja - Bongo Media Production, dystrybucja - Warner Bros. Discovery[15].

We wrześniu 2024 roku w Pałacu Prezydenckim został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[16].

4 stycznia 2025 roku zajął 3. miejsce w 90. Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” i Polsatu[17].

Podczas Gali Polskiej Ligi Siatkówki 2025 został wybrany Siatkarzem sezonu PlusLigi 2024/2025[18].

Remove ads

Życie prywatne

W 2015 roku Wilfredo León otrzymał polskie obywatelstwo[19][20].

Po raz pierwszy ze swoją przyszłą żoną Małgorzatą Gronkowską spotkał się w 2011 roku podczas turnieju finałowego Ligi Światowej 2011, odbywającego się w Gdańsku[21]. Małgorzata była wówczas dziennikarką i chciała przeprowadzić wywiad z młodą gwiazdą siatkówki[11]. W 2016 para wzięła ślub[22][23]. Ukończyła Akademię Leona Koźmińskiego, na której zdobyła tytuły magistra administracji i zarządzania oraz prawa. Później sprawdzała się w sektorze bankowości[24]. Mają trójkę dzieci: Natalię (ur. 2017), Cristiana (ur. 2019) oraz drugą córkę Selenę (ur. 2023)[25][26].

W wolnej chwili jego pasją jest wędkarstwo[27].

Remove ads

Sukcesy klubowe

Mistrzostwo Kuby:

  • złoto 2009, 2010, 2011

Puchar Rosji:

  • złoto 2014, 2015, 2016, 2017

Liga Mistrzów:

Mistrzostwo Rosji:

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Superpuchar Rosji:

Puchar Kataru:

  • złoto 2016

Puchar Włoch:

Mistrzostwo Włoch:

Superpuchar Włoch:

Puchar Challenge:

Mistrzostwo Polski:

Sukcesy reprezentacyjne

z reprezentacją Kuby

Mistrzostwa Świata Juniorów:

Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów:

Puchar Wielkich Mistrzów:

Mistrzostwa Świata:

Igrzyska Panamerykańskie:

Liga Światowa:

z reprezentacją Polski

Mistrzostwa Europy:

Puchar Świata:

Liga Narodów:

Igrzyska Olimpijskie:

Nagrody indywidualne

Remove ads

Wyróżnienia

Przypisy

Loading content...
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads