Wikipedysta:Arche/Hasła do sprawdzenia/Bitwa pod Hafrsfjord

Bitwa pod Hafrsfjord miała miejsce ok. roku 872 i była jedną z najważniejszych bitew stoczonych w początkach istnienia Królestwa Norwegii. Zwycięstwo Haralda Pięknowłosego zapoczątkowało proces zjednoczenia ziem norweskich.

Szybkie fakty Czas, Miejsce ...

W okresie swojego panowania ojciec Haralda Halfdan Czarny podporządkował sobie ziemie wschodniej Norwegii. W momencie śmierci Halfdana w roku 863 jego syn Harald miał zaledwie 10 lat. W tym czasie miało miejsce zakończone niepowodzeniem powstanie władców podbitych przez Halfdana królestw. Krótko później pojawili się Duńczycy, którzy przejęli kontrolę nad Oslofjord, zagrażając bezpośrednio ekspansywnej polityce zwolenników Haralda. Na szczęście dla młodego władcy w Danii wybuchła wojna domowa która osłabiła wpływy duńskie w Norwegii. W tej sytuacji Harald postanowił wykorzystać swoją szansę i poszerzyć władzę w regionie.

Po umocnieniu swoich wpływów na zachodzie kraju, Harald przejął kontrolę nad Trøndelag a następnie zwrócił się w kierunku południowym. Znajdowała się tu jedna z najważniejszych krain Norwegii: Jæren, słynącą bogatej gospodarki, rybołóstwa i połączeń handlowych z północą oraz Danią. Rozszerzenie stref wpływów Haralda na półwysep Stavanger oraz twierdzę morską w Hafrsfjord zagroziło interesom władców z południa. Zagrożeni poczuli się również Duńczycy w rejonie Oslofjord, nie byli oni jednak w stanie przeprowadzić w Norwegii żadnej akcji militarnej, koncentrując się na własnych sporach dynastycznych. W tej sytuacji władcy południowych królestw musieli liczyć wyłącznie na własne siły w walce z Haraldem.

Flota Haralda oczekiwała na przeciwnika w północnej części Hafrsfjord. Zgodnie z owczesną tradycją obie strony uzgodniły wcześniej czas i miejsce bitwy. Mimo to Harald chciał jak najszybciej stoczyć bitwę i wykorzystać moment w którym okręty z południa będą wpływały do wąskiego fjordu. Władca liczył na to że słabsza liczebnie flota przeciwnika szybko ulegnie, zanim przybędą posiłki z innych południowych krain.

Nie ma dokładnych danych na temat wielkości obu flot. Przyjmuje się, że flota Haralda liczyła 110 okrętów oraz 5500 ludzi. Siły przeciwnika dowodzone przez Tore Haklanga ulegały liczebnie flocie Haralda (54 okręty i 2700 ludzi), liczono jednak na szybkie przybycie kolejnych jednostek. Gdy okręty stały już w linii obok siebie doszło do bitwy poprzedzonej krzykiem wojennym i uderzaniem mieczy o tarcze. Bitwa zakończyła się zdecydowanym zwycięstwem floty Haralda. Pobity przeciwnik rozpoczął odwrót. Jego ocalałe okręty skierowały się na zachód, ci którzy dopłynęli do brzegu uciekali drogą lądową na południe.

Po bitwie dowódców zwycięskich okrętów nagrodzono: m.in. Ragnvald Møre otrzymał tytuł Jarla i obietnicę nadania ziemi. Po bitwie Harald zajął pozbawioną obrony Jæren, Boknafjord z licznymi wyspami oraz tereny aż po Arendal. Bitwa pod Hafrsfjord była istotnym wydarzeniem w dziejach średniowiecznej Norwegii, doprowadziła bowiem do zjednoczenia południowo-wschodniej części kraju.

Literatura:

Eldbjørg Haug: Kongsgårdstid. In: Eldbjørg Haug (Hrsg.): Utstein Kloster - og Klosterøys historie. Stiftelsen Utstein Kloster, Klosterøy 2005, ISBN 82-30-30536-6, S. 55–86.
Klaus von See: Haraldskvedet og Snorre Sturlason. In: Claus Krag, Jørn Sandnes (Hrsg.): Nye middelalderstudier. Kongedømme, kirke, stat. Universitetsforlaget, Oslo 1983, ISBN 82-00-06529-4, (Norske historikere i utvalg 6), S. 51–54.
Torgrim Titlestad: Slaget i Hafrsfjord. Årsak, Hendelse og Virkning. Om Norges Tilblivelse. Saga bok, Stavanger 2006, ISBN 82-91640-25-4.

Kategoria:Bitwy w historii Norwegii