Harald Pięknowłosy

król Norwegii w latach ok. 872 - ok. 930 Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Harald Pięknowłosy

Harald I Pięknowłosy (norw. Harald I Hårfagre, 855933) – król Norwegii z dynastii Ynglingów.

Szybkie fakty Okres, Następca ...
Harald I Pięknowłosy
Thumb
Harald Pięknowłosy symbolicznie przejmuje z rąk ojca władzę, miniatura z Flateyjarbók, XVI wiek[2]
król Norwegii
Okres

od ok. 872
do ok. 930

Następca

Eryk Krwawy Topór

Dane biograficzne
Dynastia

Ynglingowie

Data urodzenia

ok. 855

Data śmierci

ok. 933

Ojciec

Halfdan Czarny

Matka

Ragnhilda Sigurdsdotter[3]
lub
Ragnhilda Haraldsdotter[4]

Małżeństwo

Asa Haakonsdatter Gyda Eiriksdotter
Svanhilda
Snaefrida
Ashild
Ragnhilda Potężna
Thora Morsterstang

Dzieci

23[4], w tym: Olaf Geirstadaalf (dziadek Olafa I)
Bjørn Farmann (pradziadek Olafa II Świętego)
Sigurd Rise (pradziadek Haralda III Srogiego)
Eryk Krwawy Topór
Haakon Dobry

Zamknij

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Syn Halfdana Czarnego. Objął władzę w domenie ojca około 870 roku[5], jako jeden z lokalnych władców norweskich, zaś po walkach z przywódcami plemiennymi, i wygraniu decydującej bitwy w Hafrsfjördzie (umieszczana przy roku 872 przez średniowiecznych historyków, obecnie uważana za od 10 do 20 lat późniejszą[6]) zjednoczył większość kraju[7]. Po kolei zmusił do uległości wszystkich drobnych władców norweskich. Podzielił Norwegię na okręgi i ustanowił w każdym z nich swego namiestnika (jarla), jednocześnie przeprowadzając wiele reform administracyjnych: powierzył jarlom pieczę nad lokalnym wymiarem sprawiedliwości, czy opracował system regulujący liczbę ludzi dostarczanych do drużyny królewskiej[5]. Mimo tego, jego władza poza zachodnią częścią kraju pozostawała prawdopodobnie nominalna[6].

Aby zabezpieczyć się od wygnańców i emigrantów, którzy urządzali napady na brzegi norweskie, wyruszył za nimi na morze i zajął Szetlandy i Orkady. Wielu wygnańców pociągnęło wtedy dalej, na Wyspy Owcze (Faroer) i do Islandii (874). Miał kilkanaście żon i wiele dzieci, którym nadał obszerne lenna. Złożył władzę w 930 roku, abdykując na rzecz swego syna Eryka.

Pochowano go na sposób pogański w Hauge, gdzie w 1872 roku, w tysięczną rocznicę zjednoczenia Norwegii, wystawiono mu pomnik.

W kulturze

Gry wideo

Norweska tożsamość narodowa

Jako kluczowa część mitu zjednoczenia ojczyzny, Harald I jest ważną postacią w norweskiej historiografii oraz tożsamości narodowej, zwłaszcza od czasu odzyskania niepodległości od Szwecji w 1905 roku[11].

Seriale

W serialu Wikingowie w rolę Haralda wcielił się fiński aktor Peter Franzén[12].

Genealogia

4. Gudrød Myśliwy      
    2. Halfdan Czarny
5. Åsa Haraldsdotter        
      1. Harald I Pięknowłosy[3]
6. Sigurd Hjort z Ringerike    
    3. Ragnhilda Sigurdsdotter    
7. nn      
 

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.