Wieniec (zjawisko optyczne)

Wieniec, (potocz. „lisia czapa”) – zjawisko optyczne w atmosferze, które zachodzi wówczas, gdy Słońce lub Księżyc są przesłonięte cienką, półprzeźroczystą warstwą chmury lub mgły, zwykle ma postać barwnej poświaty (aureoli) wokół tarczy Słońca lub Księżyca, niebieskiej od strony wewnętrznej, czerwonej na zewnątrz. Często poświata jest otoczona słabo zabarwionymi, koncentrycznymi kręgami o tym samym układzie barw, niekiedy pojawiają się tylko pierścienie, a poświata nie występuje. Wieńce powstają wskutek dyfrakcji światła w warstwie chmury lub mgły.

Symbole przewidziane dla wieńca

wieniec wokół słońca[1]

wieniec wokół księżyca[1]

Wieniec słoneczny

Wieniec wokół Księżyca

Zobacz też

Zobacz hasło wieniec w Wikisłowniku

• gloria (optyka)
• halo