Loading AI tools
poeta łaciński Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wenancjusz Fortunat, właśc. Venantius Honorius Clementianus Fortunatus (ok. 530 w północnych Włoszech − ok. 600 w Poitiers) − poeta łaciński piszący hymny pasyjne na cześć Świętego Krzyża, które do dziś śpiewa się w liturgii katolickiej[1], biskup Poitiers i święty chrześcijański.
 | |
| Imię i nazwisko |
Venantius Honorius Clementianus Fortunatus |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 530 |
| Data i miejsce śmierci |
ok. 600 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| biskup | |
 | |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Wspomnienie | |
Jako autor poezji kościelnej był zdecydowanym kontynuatorem form klasycznej liryki rzymskiej, której wzorem były dla niego teksty liturgii ambrozjańskiej.
Urodził się w Valdobbiadene koło Treviso północnych Włoszech[2], edukację pobierał w Rawennie, gdzie poznał m.in. dzieła Wergiliusza, Horacego i Owidiusza oraz poetów chrześcijańskich. W latach 60. VI stulecia wyruszył do Galii, prawdopodobnie po to by zostać poetą na dworze Merowingów. Między 565 a 567 rokiem odbył (w podzięce za uzdrowienie z choroby oczu) pielgrzymkę do grobu świętego Marcina w Tours. Zyskał przyjaźń późniejszych świętych: biskupa Tours Grzegorza oraz przełożonej klasztoru w Poitiers Radegundy. Przyjął święcenia kapłańskie i został kapłanem wspólnoty zakonnej w Poitiers. Pod koniec życia, koło 597 roku, został biskupem tego miasta.
Zachowało się 11 ksiąg jego Pieśni, napisanych najczęściej dystychem elegijnym o treści zarówno religijnej, jak i świeckiej. Z wierszy religijnych najsławniejsze mówią o Krzyżu św. i zostały napisane z okazji przysłania przez cesarza Justyna II relikwii krzyża św. do Poitiers. Są to m.in.: Vexilla regis prodeunt (Sztandary króla się wznoszą) oraz Pange lingua gloriosi proelium certaminis (Sław języku bój chwalebny), którego fragmentem jest hymn Krzyżu święty nade wszystko. Jego Hymny używane są wciąż w liturgii katolickiej, np. O Redemptor, Sume Carmen wykonuje się w liturgii poświęcenia olejów w Wielki Czwartek. Z wierszy o treści świeckiej na uwagę zasługują: Epithalamium na wesele Siseberta, wiersze o zniszczeniu Turyngii oraz opis podróży Mozelą.
Wenancjusz Fortunat pozostawił też szereg życiorysów świętych, jak np.: Życie św. Marcina (poemat napisany wierszem heksametrowym), Życie św. Hilarego z Poitiers, Życie św. Germana z Paryża, Życiorys św. Marcelego z Paryża.
Wśród jego pism znajdują się też zapisy jego pouczeń do katechumenów, Objaśnienie Symbolu (Expositio Symboli), wzorowane na podobnym piśmie Rufina z Akwilei[3] oraz Objaśnienie Modlitwy Pańskiej (Expositio Orationis Dominicae).
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 14 grudnia.
Przypominany jest wtedy jego dorobek, m.in. stworzone przez niego podstawy języka poetyckiego służącego wyrażaniu stanów mistycznych.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
