Wcielenie

Wcielenie (łac. incarnatio) – chrześcijańska prawda wiary głosząca, iż Druga Osoba Trójcy Świętej, Jezus Chrystus, przyjął ludzkie ciało oraz ludzką naturę^[1][2][3]. Pojęcie to pochodzi z Ewangelii Jana 1,14: et Verbum caro factum est („a Słowo stało się ciałem”).

Nauka o wcieleniu jest obecna w głównych wyznaniach chrześcijańskich (katolicyzm, protestantyzm i prawosławie), uznających Chrystusa za Boga i Syna Bożego, drugą osobę Trójcy Świętej. Wcielenie dokonało się mocą Ducha Świętego w łonie Maryi Panny podczas zwiastowania. Jezus Chrystus stał się prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem: występują w nim jednocześnie dwie natury (ludzka i boska) zjednoczone w unii osobowej, co określa się jako „tajemnicę Wcielenia”.

Interpretacje heterodoksyjne

Socynianie XVII wieku interpretowali incarnatio jako wcielenie Logosa, idealnego człowieka, a nie wcielenie osoby boskiej^[4].

W XX w. także wśród teologów katolickich pojawili się niektórzy – reprezentujący tzw. „nową teologię”, jak np. Pier Schoonenberg^[5] – których interpretacja chrześcijańskiego dogmatu wiary o Wcieleniu okazała się niezgodna z wiarą Kościoła. W 1972 r. Kongregacja Nauki Wiary wydała deklarację, w której podsumowane zostały błędne twierdzenia. W numerze 3 wskazano na negację jedności Osoby w Chrystusie:

W sposób oczywisty sprzeciwiają się tej wierze opinie, według których nie byłoby objawione i wiadome, że Syn Boży istnieje odwiecznie, w Misterium Boskości, różny od Ojca i Ducha Świętego; opinie, według których można by odrzucić pojęcie jednej osoby Jezusa Chrystusa, narodzonego przed wiekami z Ojca według natury Bożej i w czasie z Maryi Dziewicy według natury ludzkiej; a wreszcie stwierdzenie, według którego człowieczeństwo Jezusa Chrystusa istniałoby, nie jako przyjęte w wiecznej osobie Syna Bożego, ale raczej w sobie samym jako osoba ludzka, a w konsekwencji, że Misterium Jezusa Chrystusa opierałoby się na fakcie, że objawiający się Bóg byłby w najwyższym stopniu obecny w ludzkiej osobie Jezusa^[6].

Zobacz też

• kenoza
• preegzystencja Chrystusa
• Tomus ad Flavianum 449 r
• inkarnacja w buddyzmie

Przypisy

1. Encyklopedia biblijna, red. naukowa Paul J. Achtemeier, Oficyna Wydawnicza Vocatio, Warszawa 1999, s. 1325.
2. Słownik wiedzy biblijnej, red. naukowa Bruce M. Metzger, Michael D. Coogan, Oficyna Wydawnicza Vocatio, Warszawa 1997, s. 791.
3. Karl Rahner, Herbert Vorgrimler, Mały słownik teologiczny, przeł. Tadeusz Mieszkowski, Paweł Pachciarek, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1996, s. 622.
4. Martin Mulsow, Jan Rohls Socinianism and Arminianism, Brill, Netherlands, 11 October 2005, ISBN 90-04-14715-2, s. 56.
5. Mondin 1976 ↓, s. 210.
6. Deklaracja dotycząca wiary w misteria Wcielenia i Trójcy Świętej wobec niektórych współczesnych błędów. [w:] Kongregacja Nauki Wiary [on-line]. 21 lutego 1972.

Bibliografia

• Battista Mondin: Le christologie moderne. Wyd. 2 (poprawione i uzupełnione). Alba: Edizioni Paoline, 1976, s. 212, seria: Teologia 13.

Kontrola autorytatywna (pojęcie):

• LCCN: sh85064725
• NDL: 00564133
• BnF: 13162829d
• BNCF: 10701
• J9U: 987007541078105171

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: topic/Incarnation-Jesus-Christ, topic/incarnation-religion
• Treccani: incarnazione