Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wadym Markowycz Hutcajt (ukr. Вадим Маркович Гутцайт, ur. 6 października 1971 w Kijowie[1]) – ukraiński szablista, reprezentujący, mistrz olimpijski, medalista mistrzostw świata i Europy, a także trener i menedżer, w latach 2020–2023 minister młodzieży i sportu, od 2022 prezydent Narodowego Komitetu Olimpijskiego Ukrainy.
 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Wadym Markowycz Hutcajt | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 października 1971 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
   | |||||||||||||||||||||||||||||||
Trenował szermierkę jako szablista, walczył prawą ręką. Reprezentował ZSRR, następnie WNP, a później Ukrainę. Brał udział w trzech letnich igrzyskach olimpijskich[1]. Jako reprezentant Wspólnoty Niepodległych Państw wywalczył w drużynie złoty medal na igrzyskach w Barcelonie w 1992[2]. Ponadto jako reprezentant Ukrainy był szósty indywidualnie na igrzyskach w Atlancie (1996) oraz szósty drużynowo i trzynasty indywidualnie na igrzyskach w Sydney (2000)[1].
Podczas mistrzostw świata w Budapeszcie w 1991 wywalczył brązowy medal indywidualnie, plasując się za Grigorijem Kirijenką z ZSRR i Węgrem Péterem Abayem. Na tych samych zawodach wspólnie z Grigorijem Kirijenką, Aleksandrem Szyrszowem, Samirem Ibragimowem i Andriejem Alszanem zdobył dla ZSRR srebrny medal w turnieju drużynowym[3]. W 2000 z drużyną zajął trzecie miejsce na mistrzostwach Europy w Funchal[4].
W 1993 ukończył studia w Kijowskim Państwowym Instytucie Wychowania Fizycznego. W trakcie kariery sportowej zatrudniony jako instruktor, następnie od 1993 do 2002 był żołnierzem zawodowym. W latach 2002–2010 pracował jako trener drużyny narodowej w szermierce, później do 2017 na dyrektorskich stanowiskach w centrach olimpijskich. Od 2017 był zastępcą dyrektora i dyrektorem departamentu w administracji miejskiej Kijowa[5].
W marcu 2020 został powołany na ministra młodzieży i sportu w utworzonym wówczas rządzie Denysa Szmyhala[6]. Urząd ten sprawował do listopada 2023[7].
W listopadzie 2022 został prezydentem Narodowego Komitetu Olimpijskiego Ukrainy[8].
Odznaczony Orderem „Za zasługi” klasy III (1997), II (2008) i I (2012)[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
