Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Zaborowski[uwaga 1] (ur. 1 grudnia 1897 w Odessie, zm. 13 września 1939) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, dziennikarz.
kapitan piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
1 grudnia 1897 |
---|---|
Data śmierci |
13 września 1939 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1916–1922, 1925–1939 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
zastępca kwatermistrza |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Urodził się 1 grudnia 1897 w Odessie, ówczesnym mieście powiatowym guberni chersońskiej, w rodzinie Mieczysława, inspektora Szkoły Handlowej, i Wiery z Bilińskich (zm. 1905)[2]. Po śmierci matki wychowywała go macocha – Greczynka[3]. W czerwcu 1914 ukończył z odznaczeniem siedmioklasową Szkołę Realną Żukowskiego w Odessie, a w maju 1916 dwa kursy Instytutu Leśnego w Petersburgu[4].
W sierpniu 1916 został powołany do armii rosyjskiej i wysłany do szkoły chorążych[3]. Po ukończeniu szkoły został mianowany chorążym i wcielony do 191 zapasowego pułku piechoty[3]. Później został przeniesiony do 54 zapasowego pułku piechoty, w którym objął dowództwo pododdziału marszowego, złożonego z Polaków – wydzielonych z rozformowanej Dywizja Strzelców Polskich[3].
W maju 1922, na własną prośbę, został przeniesiony do rezerwy[5]. Pracował jako urzędnik bankowy i dziennikarz, pisząc artykuły wstępne w łódzkim dzienniku „Republika”[5]. W maju 1925 został powołany do służby czynnej w 28 pp i skierowany na kurs oficerów młodszych w Chełmnie[5]. Po ukończeniu kursu pełnił służbę w 28 pp na stanowisku dowódcy kompanii i oficera ewidencji personalnej[5]. W marcu 1931 został przeniesiony do batalionu podchorążych rezerwy piechoty nr 7 w Śremie[6], a z dniem 5 sierpnia 1932 do Szkoły Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 2 w Śremie[7][8]. W styczniu 1934 został przeniesiony do 71 pułku piechoty w Zambrowie[9][5]. 22 lutego tego roku prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1934 stopień kapitana w korpusie oficerów piechoty i 86. lokatą[10][11]. W marcu 1939 pełnił służbę w Dowództwie 1 Dywizji Piechoty Legionów w Wilnie na stanowisku II oficera sztabu[12].
W kampanii wrześniowej walczył jako zastępca kwatermistrza 1 Dywizji Piechoty Legionów[13][14]. Poległ 13 września 1939 i został pochowany na cmentarzu w Siedlcach[13][uwaga 2].
Był żonaty z Marią Kazimierą z Paszczyńskich, z którą miał czworo dzieci: Bogdana Juliana (ur. 13 lutego 1923), Mieczysława Antoniego (ur. 24 listopada 1924), Elwirę Julię (ur. 18 kwietnia 1927) i Marię Krystynę (ur. 28 listopada 1932)[16].
23 maja 1933 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[25].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.