Włośnica ber

Włośnica ber^[3][4] (Setaria italica) – gatunek rośliny zbożowej (też pastewna) z rodziny wiechlinowatych (dawniej nazywanych trawami). Znana też jako proso włoskie^[4], czumiza^[5], ber^[6], proso pałkowe^[5], włośnica włoska^[5], szarłat^[5], szczypanki^[5]. W Polsce rośnie jako antropofit zadomowiony. Pochodzi ze wsch. Azji, uprawiana głównie na Dalekim Wschodzie.

Włośnica ber

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	włośnica
Gatunek	włośnica ber
Nazwa systematyczna
Setaria italica (L.) P. Beauv.

Setaria italica

Morfologia

Wysokość 0,5-1 m, wiecha kłosokształtna, zwisająca.

Zmienność

Wyróżnia się 2 podgatunki:

• włośnica ber (Setaria italica ssp. maxima) – najczęściej spotykana, uprawiana głównie w północnych Chinach, na Półwyspie Koreańskim i Japonii.
• włośnica mohar (Setaria italica ssp. moharium) – uprawiany jako roślina pastewna na Węgrzech oraz w krajach sąsiednich.