Loading AI tools
polski naukowiec Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Findeisen (ur. 28 stycznia 1926 w Poznaniu, zm. 7 marca 2023[1] w Warszawie) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, rektor Politechniki Warszawskiej (1981–1985), automatyk, współtwórca teorii systemów w ramach szeroko pojętej nauki o sterowaniu, przewodniczący Prymasowskiej Rady Społecznej, senator I i II kadencji. Kawaler Orderu Orła Białego.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
28 stycznia 1926 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 marca 2023 |
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: automatyka i robotyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1954 |
| Profesura |
1962 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
członek rzeczywisty |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Politechnika Warszawska |
| Rektor | |
| Uczelnia |
Politechnika Warszawska |
| Okres spraw. |
1981–1985 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
      | |
Przodkowie od strony ojca pochodzili z Saksonii. Jego dziadkiem był Gustaw Adolf Findeisen, organizator kolejnictwa na ziemiach Królestwa Polskiego, współpracownik Leopolda Kronenberga, związany z jego Koleją Warszawsko-Wiedeńską[2]. Urodził się jako syn inżyniera Stanisława Findeisena (1873–1970) i Alicji z domu Handke (1896–1994)[3][4]. Jego stryjeczną siostrą była Krystyna Tustanowska.
Ukończył szkołę powszechną. W czasie II wojny światowej w maju 1944 w ramach tajnego nauczania zdał maturę w Państwowym Liceum i Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie[5][6]. Był żołnierzem Armii Krajowej. W jej szeregach brał udział w powstaniu warszawskim, uczestniczył w walkach w Śródmieściu i na Mokotowie. Po upadku powstania, w którym zginął jego dwa lata starszy brat Stanisław[7] oraz dwaj najbliżsi kuzyni Andrzej i Krystyn[8][9], przebywał w obozie jenieckim w Niemczech, skąd powrócił w grudniu 1945. W tym samym miesiącu rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Politechnice Warszawskiej, które ukończył w 1949.
Podjął pracę na macierzystej uczelni jako asystent w Katedrze Miernictwa Elektrycznego, gdzie jego przełożonym był Kazimierz Drewnowski. W 1954, po studiach aspiranckich kierowanych przez Stanisława Kuhna, uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych[3]. W następnym roku został kierownikiem nowej Katedry Automatyki i Telemechaniki. W 1957 został docentem, w 1962 i 1971 otrzymywał odpowiednio tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego i zwyczajnego. W 1971 został też członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk, a w 1986 członkiem rzeczywistym PAN. Został też członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[10].
11 kwietnia 1981 został wybrany na rektora Politechniki Warszawskiej w pierwszych po wieloletniej przerwie wolnych wyborach władz uczelni. W 1984 mimo oporu uczelnianych i pozauczelnianych organów PZPR wybrano go na następną kadencję rektorską, jednak w listopadzie 1985 decyzją ówczesnych władz PRL został odwołany ze stanowiska.
W latach 1986–1990 przewodniczył Prymasowskiej Radzie Społecznej, należał też do Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym „Solidarności” Lechu Wałęsie (1988–1990). W 1989 uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu, był współprzewodniczącym (z Aleksandrem Gieysztorem) obrad plenarnych. W wolnych wyborach z 4 czerwca 1989 do Senatu uzyskał mandat senatora z ramienia KO w okręgu warszawskim[11]. W 1991 po raz drugi został senatorem, kandydując z ramienia Unii Demokratycznej. W Senacie był m.in. przewodniczącym Komisji Kultury, Środków Przekazu, Nauki i Edukacji Narodowej. W 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję[12]
Opublikował ponad 120 pozycji naukowych, w tym około 80 artykułów naukowych oraz kilka książek.
Był żonaty, miał troje dzieci. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim (sektor Al24/1/1)[13].
W 2012, w uznaniu znamienitych zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej, za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych i wolnej Polski, został odznaczony Orderem Orła Białego[14][15].
W 1976 otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia. Został też odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Wyróżniony Medalem Komisji Edukacji Narodowej[16], Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, medalem „Zasłużonemu dla Kościoła i Narodu”, Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego i Złotym Medalem 100-lecia Odnowienia Tradycji Politechniki Warszawskiej[17].
Doktor honoris causa City, University of London (1984), Politechniki Warszawskiej (1996)[18], Politechniki Gdańskiej (1997)[19] i Technische Universität Ilmenau (1997).
W 2020 otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta stołecznego Warszawy[20].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
