Remove ads
Viktor Troicki (ur. 10 lutego 1986 w Belgradzie) – serbski tenisista, zdobywca Pucharu Davisa z 2010 roku, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
 Viktor Troicki podczas The Boodles, 2011 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 lutego 1986 |
| Wzrost |
193 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2006 |
| Zakończenie kariery |
2021 |
| Trener |
Jack Reader |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
3 |
| Najwyżej w rankingu |
12 (6 czerwca 2011) |
| Australian Open |
3R (2011, 2015–2017) |
| Roland Garros |
4R (2011, 2013, 2016) |
| Wimbledon |
4R (2012, 2015) |
| US Open |
3R (2008, 2015, 2017) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
49 (25 października 2010) |
| Australian Open |
2R (2017) |
| Roland Garros |
QF (2008) |
| Wimbledon |
3R (2009) |
| US Open |
2R (2012, 2016) |
| Strona internetowa | |
Karierę tenisową Troicki rozpoczął w 2006 roku. Początkowo grywał w turniejach z serii ITF Futures oraz ATP Challenger Tour.
Pierwszy znaczący wynik szczebla ATP World Tour zanotował w roku 2007, podczas rywalizacji w Umagu dochodząc do półfinału. Po drodze Troicki pokonał Novaka Đokovicia, jednak pojedynek o finał rozgrywek przegrał z Andreiem Pavlem. Pierwszy finał zawodów ATP World Tour Troicki rozegrał w połowie sierpnia 2008 roku w Waszyngtonie, eliminując po drodze m.in. Andy’ego Roddicka. Mecz o tytuł przegrał z Juanem Martínem del Potro.
W maju 2009 roku Troicki wraz z Janko Tipsareviciem i Nenadem Zimonjiciem zdobył Drużynowy puchar świata na ziemnych kortach w Düsseldorfie. W finale Serbowie wygrali 2:1 z Niemcami, a Troicki zdobył punkt wygrywając mecz z Rainerem Schüttlerem. Drugi finał rozgrywek ATP World Tour z udziałem Serba miał miejsce we wrześniu 2009 roku w Bangkoku. Troicki wyeliminował po drodze m.in. Jo-Wilfrieda Tsongę; przegrał z Gilles’em Simonem.
W październiku 2010 roku Troicki wygrał zawody w grze podwójnej w Bangkoku. Partnerem deblowym Serba był Christopher Kas, a w finale wynikiem 6:4, 6:4 pokonali debel Jonatan Erlich-Jürgen Melzer. Tegoż samego miesiąca Serb wygrał swój pierwszy singlowy turniej rangi ATP World Tour, na kortach twardych w Moskwie. W drodze po tytuł pokonał m.in. Jo-Wilfrieda Tsongę, a w finale Markosa Pagdatisa. Również podczas zawodów w Moskwie Serb osiągnął finał w grze podwójnej, partnerując Janko Tipsareviciowi. W finale Serbska para przegrała z Igorem Kunicynem i Dmitrijem Tursunowem.
W styczniu 2011 roku Troicki osiągnął finał zawodów w Sydney. Po drodze wyeliminował m.in. Richarda Gasqueta, jednak pojedynek finałowy przegrał z Gilles’em Simonem. W połowie października Serb dotarł do finału w Moskwie, jednak w meczu o tytuł uległ Janko Tipsareviciowi.
W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Zarówno z zawodów singlowych i deblowych odpadł w I rundzie, w deblu startując z Novakiem Đokoviciem.
Drugi singlowy tytuł Serb wywalczył w styczniu 2015 roku podczas turnieju w Sydney, startując z eliminacji. W spotkaniu finałowym pokonał Michaiła Kukuszkina. W czerwcu Troicki został finalistą zawodów w Stuttgarcie jedynie ulegając Rafaelowi Nadalowi.
Trzecie zwycięstwo w grze pojedynczej Troicki osiągnął ponownie w Sydney, a finałowym rywalem Serba był Grigor Dimitrow. W lutym 2016 roku grał w finale zawodów w Sofii, ale cały turniej wygrał Roberto Bautista-Agut. Latem zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro odpadając z turnieju singlowego w 1 rundzie[1].
W lutym 2017 Troicki został zwycięzcą turnieju gry podwójnej w Sofii partnerując Nenadowi Zimonjiciowi.
Od lutego 2008 Troicki reprezentował Serbię w Pucharze Davisa. W 2010 roku zdobył wraz z drużyną końcowy tytuł. Zespół serbski po drodze pokonał USA, Chorwację, Czechy, a w finale Francję. W rundzie z Francuzami Troicki zdobył decydujący punkt na 3:2 w rywalizacji, pokonując 6:2, 6:2, 6:3 Michaëla Llodrę[2].
25 lipca 2013 roku Victor Troicki został zdyskwalifikowany przez Komisję Antydopingową ITF na okres półtora roku za odmowę poddania się badaniu krwi podczas turnieju ATP World Tour Masters 1000 w Monte Carlo w 2013 roku[3].
W 2021 roku zakończył karierę zawodową[4].
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–6)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 17 sierpnia 2008 | Waszyngton | Twarda |  Juan Martín del Potro |
3:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 4 października 2009 | Bangkok | Twarda (hala) |  Gilles Simon |
5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 24 października 2010 | Moskwa | Twarda (hala) |  Markos Pagdatis |
3:6, 6:4, 6:3 |
| Finalista | 3. | 16 stycznia 2011 | Sydney | Twarda | Gilles Simon |
5:7, 6:7(4) |
| Finalista | 4. | 23 października 2011 | Moskwa | Twarda (hala) |  Janko Tipsarević |
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 17 stycznia 2015 | Sydney | Twarda |  Michaił Kukuszkin |
6:2, 6:3 |
| Finalista | 5. | 14 czerwca 2015 | Stuttgart | Trawiasta |  Rafael Nadal |
6:7(3), 3:6 |
| Zwycięzca | 3. | 16 stycznia 2016 | Sydney | Twarda |  Grigor Dimitrow |
2:6, 6:1, 7:6(7) |
| Finalista | 6. | 7 lutego 2016 | Sofia | Twarda (hala) | Roberto Bautista-Agut |
3:6, 4:6 |
Gra podwójna (2–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 3 października 2010 | Bangkok | Twarda (hala) |  Christopher Kas |
 Jonatan Erlich Jürgen Melzer |
6:4, 6:4 |
| Finalista | 1. | 24 października 2010 | Moskwa | Twarda (hala) | Janko Tipsarević |
 Igor Kunicyn Dmitrij Tursunow |
6:7(8), 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 12 lutego 2017 | Sofia | Twarda (hala) | Nenad Zimonjić |
Michaił Jełgin Andriej Kuzniecow |
6:4, 6:4 |
| Finalista | 2. | 12 stycznia 2018 | Sydney | Twarda | Jan-Lennard Struff |
 Łukasz Kubot Marcelo Melo |
3:6, 4:6 |
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads