Via Merulana

Via Merulana – jedna z dróg w Rzymie, łącząca plac Jana Pawła II w pobliżu bazyliki laterańskiej z placem przed bazyliką Matki Bożej Większej, na prawym brzegu Tybru, w rione Esquilino.

ulica Via Merulana

Widok z Lateranu
Państwo	Włochy
Miejscowość	Rzym
Długość	1000 m
Położenie na mapie Rzymu ulica Via Merulana
Położenie na mapie Włoch ulica Via Merulana
Położenie na mapie Lacjum ulica Via Merulana
41°53′22,8″N 12°30′11,7″E

Została uwieczniona przez Carla Emilia Gaddę w powieści Quer pasticciaccio brutto de via Merulana, wydanej w 1946.

Historia

Via Merulana została wymieniona w opisie trasy procesyjnej w tzw. Ordo Benedicti z 1143. Trakt łączył wówczas Nimfeum Aleksandra (tzw. Trofeum Maria na placu Wiktora Emanuela II) z arkadami nerońskimi Akweduktu Klaudiusza na Celiusie^[1]. Toponim występował w nazwach trzech kościołów: S. Bartholomaei de Merulana lub in Capite Merulanae, S. Basilidis in Merulana oraz S. Matthaei in Merulana^[2].

Obecna droga przebiega wzdłuż linii wyznaczonej przez renesansową Via Gregoriana, wytyczonej w czasach papieży Grzegorza XIII i Sykstusa V. Via Gregoriana była miejscem procesji odbywających się między bazylikami: Matki Bożej Większej, Laterańską i Świętego Krzyża Jerozolimskiego. Przy niej wznoszono począwszy od XVII wieku podmiejskie wille patrycjatu rzymskiego. Jedną z ostatnich, wzniesioną w 1830, która wraz z otaczającym parkiem przetrwała do XXI wieku, jest Villa Wolkonsky. Inne zostały zburzone lub zasłonięte przez współczesne budowle, wzniesione w czasach rozwoju urbanistycznego za panowania Humberta I i Wiktora Emanuela III^[3].

Zabytki

• Audytorium Mecenasa (nimfeum z I w. p.n.e.)
• Kościół św. Alfonsa Liguori
• Museo Nazionale d’Arte Orientale
• Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie
• Bazylika św. Antoniego z Padwy na Eskwilinie
• siedziba Papieskiego Uniwersytetu Antonianum