Via Merulana
droga w Rzymie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
droga w Rzymie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Via Merulana – jedna z dróg w Rzymie, łącząca plac Jana Pawła II w pobliżu bazyliki laterańskiej z placem przed bazyliką Matki Bożej Większej, na prawym brzegu Tybru, w rione Esquilino.
Widok z Lateranu | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Długość |
1000 m |
Położenie na mapie Włoch | |
Położenie na mapie Lacjum | |
Położenie na mapie Rzymu | |
41°53′22,8″N 12°30′11,7″E |
Została uwieczniona przez Carla Emilia Gaddę w powieści Quer pasticciaccio brutto de via Merulana, wydanej w 1946.
Via Merulana została wymieniona w opisie trasy procesyjnej w tzw. Ordo Benedicti z 1143. Trakt łączył wówczas Nimfeum Aleksandra (tzw. Trofeum Maria na placu Wiktora Emanuela II) z arkadami nerońskimi Akweduktu Klaudiusza na Celiusie[1]. Toponim występował w nazwach trzech kościołów: S. Bartholomaei de Merulana lub in Capite Merulanae, S. Basilidis in Merulana oraz S. Matthaei in Merulana[2].
Obecna droga przebiega wzdłuż linii wyznaczonej przez renesansową Via Gregoriana, wytyczonej w czasach papieży Grzegorza XIII i Sykstusa V. Via Gregoriana była miejscem procesji odbywających się między bazylikami: Matki Bożej Większej, Laterańską i Świętego Krzyża Jerozolimskiego. Przy niej wznoszono począwszy od XVII wieku podmiejskie wille patrycjatu rzymskiego. Jedną z ostatnich, wzniesioną w 1830, która wraz z otaczającym parkiem przetrwała do XXI wieku, jest Villa Wolkonsky. Inne zostały zburzone lub zasłonięte przez współczesne budowle, wzniesione w czasach rozwoju urbanistycznego za panowania Humberta I i Wiktora Emanuela III[3].