Veraicon

Veraicon (łac. icona vera), chusta św. Weroniki – rodzaj acheiropoietosu. Obraz oblicza Jezusa Chrystusa, które według tradycji odbiło się na chuście św. Weroniki, którą ocierała z potu twarz Jezusa w jego drodze na Golgotę^[1].

Obraz Hansa Memlinga przedstawiający św. Weronikę z veraiconem

Płaskorzeźba przedstawiająca veraicon

Veraicon jest najbardziej popularnym rodzajem acheiropoietosu w chrześcijańskiej sztuce zachodniej. Motyw ten rozpowszechnił się od czasów późnego średniowiecza, kiedy to podejście św. Weroniki do Chrystusa w drodze na Golgotę zostało włączone w cykl drogi krzyżowej^[1][2]. Veraicon w sztuce zachodniej najczęściej przedstawia cierpiącą twarz Chrystusa. Ma on często zamknięte oczy, cierniową koronę i męczeński wyraz twarzy^[1].

W sztuce veraicon może występować samodzielnie, może też być trzymany przez św. Weronikę lub przez anioły. Jako motyw samodzielny może być elementem arma Christi^[1].

Zobacz też

• Mandylion
• Całun z Manoppello

Przypisy

1. Acheiropita, [w:] KrystynaK. Kubalska-Sulkiewicz KrystynaK. (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Wyd. 5, 2 dodr, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 1, ISBN 978-83-01-12365-9 [dostęp 2023-06-24].
2. KatarzynaK. Jarmuł KatarzynaK., Motyw ikonograficzny Veraikonu w sztuce śląskiej. Tradycja kultu świętego oblicza w regionie Śląska w okresie późnego średniowiecza., [w:] EwaE. Chojecka (red.), Sztuka Górnego Śląska na przecięciu dróg europejskich i regionalnych, Muzeum Śląskie, 1999, s. 46, ISBN 83-47455-11-3.

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Veraicon

• Chusta Weroniki – motywy Drogi Krzyżowej w sztuce

Kontrola autorytatywna (relikwia Jezusa Chrystusa):

• LCCN: sh90002846
• GND: 4187927-2
• BnF: 12227736t
• NKC: ph856798
• J9U: 987007556276305171

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3992512