Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Valdensinia heterodoxa Peyronel – gatunek grzybów z rodziny twardnicowatych (Sclerotiniaceae)[1]. Grzyb mikroskopijny pasożytujący na liściach wielu gatunków roślin. U borówek wywołuje chorobę zwaną plamistością liści borówki[2].
Objawy porażenia na liściach borówki czarnej | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Valdensinia heterodoxa |
Nazwa systematyczna | |
Valdensinia heterodoxa Peyronel Nuovo G. bot. ital. 59: 184 (1953) |
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sclerotinia, Sclerotiniaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Naukowa nazwa gatunkowa pochodzi od Doliny Waldensów w północno-zachodnich Włoszech. Znaleziono w niej borówkę czarną porażoną przez tego patogena[2].
Należy do monotypowego taksonu Valdensinia Peyronel 1953[1].
Patogen zimuje na porażonych, opadłych liściach roślin. Wzdłuż ich nerwów wytwarza sklerocja, w których na trzonkach o długości 2–6 mm powstają owocniki typu apotecjum. Początkowo są one wklęsłe, z czasem jednak stają się wypukłe. Rozwijają się w nich cylindryczne, rozszerzające się ku podstawie, cienkościenne worki bez wieczek. W każdym z nich powstaje po 8 przezroczystych i bezbarwnych, zwykle elipsoidalnych askospor o wymiarach 10–12 × 4,5 µm. Apotecja powstają jednak bardzo rzadko[2].
Anamorfa wytwarza pojedyncze, krótkie, cylindryczne, przezroczyste i bezbarwne konidiofory o szerokości 35–45 µm. W znajdujących się na ich szczycie komórkach konidiotwórczych powstają wielokomórkowe, gwiaździstego kształtu makrokonidia o średnicy 450–600 µm (tzw. staurokonidia). Posiadają 4–5 promienistych, szydlasto zakończonych ramion. Kulista, centralna część makrokonidiów ma średnicę 100–150 µm. Na górnej jej powierzchni powstaje około 40–60 cienkościennych, kulistych guzków. Z czasem powstają z nich maczugowate wypukłości, oddzielone od centralnej części ścianami. Na górnej stronie ramion powstaje 8–12 cienkościennych, ułożonych poprzecznie i ściśle do siebie przylegających guzków. Guzki nad centralną częścią i na grzbiecie ramion makrokonidiów razem tworzą palisadową, ściśniętą strukturę. Przy dużej wilgotności komórki tej palisady pęcznieją, co powoduje wyginanie się końców ramion w dół. Anamorfa wytwarza również jednokomórkowe i kuliste mikrokonidia o średnicy 2–2,5 µm. Powstają one na krótkich lub długich, bezbarwnych lub słabo wybarwionych i wzniesionych konidioforach. Mikrokonidia obserwowano jednak tylko w grzybni hodowanej na sztucznych podłożach[2].
Występuje w Europie, Ameryce Północnej oraz Azji. W Polsce notowany był już w latach 20. XX wieku[2].
Valdensinia heterodoxa jest polifagiem zasiedlającym wiele gatunków roślin zielnych, krzewinek, krzewów i drzew[2]. W Europie występuje na roślinach należących do gatunków i rodzajów Asplenium filix-femina, Betula pubescens, Convallaria majalis, Corylus avellana, Fagus sylvatica, Hieracium, Hypericum, Oxalis acetosella, Polygonatum multiflorum, Quercus petraea, Quercus robur, Rubus, Scorzonera humilis, Sorbus aucuparia, Trientalis europaea, Vaccinium myrtillus, Vaccinium vitis-idaea[4].
Valdensinia heterodoxa jest wykorzystywana w Kanadzie jako bioherbicyd do zwalczania rośliny Gaultheria shallon, która w lasach iglastych nadmiernie się rozprzestrzeniła i zagłusza siewki drzew. Usuwanie jej mechaniczne jest trudne i kosztowne, chemiczne mało skuteczne[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.