Ulica Parkowa w Krakowie

ulica Parkowa
	Podgórze
	nr rej. A-608 z 26 października 1981
	; Widok z placu Lasoty na północ, w stronę Rynku Podgórskiego.; Po lewej wejście do parku Bednarskiego, po prawej wille „miasta ogrodu”.; Perspektywę zamyka wieża kościoła św. Józefa
Państwo	Polska
Miejscowość	Kraków
Poprzednie nazwy	ul. Wolska
Przebieg
	Położenie na mapie Krakowa ulica Parkowa
	Położenie na mapie Polski ulica Parkowa
	Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Parkowa
	50°02′30,0″N 19°57′09,0″E
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Parkowa – ulica w Krakowie, w dzielnicy XIII Podgórze, w Podgórzu pomiędzy Rynkiem Podgórskim i ulicą Rękawka a aleją Powstańców Śląskich, ślepa, jednojezdniowa.

Szybkie fakty Państwo, Miejscowość ...

Zamknij

Remove ads

Ulica Parkowa istniała prawdopodobnie już w średniowieczu jako część drogi biegnącej od mostu na Wiśle w kierunku Wieliczki, przez Wolę Duchacką, Kosocice oraz Swoszowice^[2].

W latach 1849–1855 ulica została przebudowana jako droga dojazdowa do fortu cytadelowego 33 „Krakus”. Do 1917 roku nosiła nazwę ul. Wolskiej, kiedy to Rada Miasta Krakowa, po przyłączeniu Podgórza, nadała ulicy obecną nazwę (w Krakowie była już ul. Wolska). Nazwa ta jest związana z powstałym w 1896 roku na Krzemionkach parkiem im. Wojciecha Bednarskiego^[2].

Remove ads

ul. Parkowa 1 (ul. Andrzeja Potebni 2, ul. Rękawka 2) – kamienica, 1925. Znajdowała się na terenie krakowskiego getta, mieszkał w niej Roman Polański.
ul. Parkowa 2 – dom, 1925.
ul. Parkowa 4 – dom, XIX wiek.
ul. Parkowa 6 – dom, XIX wiek.
ul. Parkowa 7 – willa. Projekował Józef Kryłowski, 1906–1907.
ul. Parkowa 8 – dom. Projekował Władysław Wilczyński, 1905.
ul. Parkowa 9 – willa „Mira”. Projekował Józef Kryłowski, 1896.
ul. Parkowa – park im. Wojciecha Bednarskiego, 1896^[a].
ul. Parkowa 10 – dom, 1910.
ul. Parkowa 11 – fabryka, 1900.
ul. Parkowa 12 – dom, 1940.
ul. Parkowa 12a – stadion sportowy „KS Korona”, 1947.
ul. Parkowa 14 – dwór, 1947.
ul. Parkowa 15 – blok mieszkalny, 1930–1938.