Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
UNDOF
misja pokojowa ONZ Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Siły Narodów Zjednoczonych ds. Nadzoru Rozdzielenia Wojsk na Wzgórzach Golan[1] (ang. United Nations Disengagement Observer Force, UNDOF) – siły pokojowe Narodów Zjednoczonych, powołane rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 350 (1974).


Rezolucja ta regulowała zawieszenie broni i zakończenie walk po wojnie Jom Kipur w 1973 r. Wojska UNDOF jako jedyne siły militarne mogły przebywać w określonej w rezolucji strefie na Wzgórzach Golan. UNDOF zostało powołane w celu utrzymania zawieszenia broni między Izraelem a Syrią, nadzorowania wycofania sił izraelskich i syryjskich oraz kontroli obszarów sepracji i ograniczeń zgodnie z Rezolucją. Od jego powołania, mandat UNDOF jest regularnie odnawiany co sześć miesięcy[2].
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
6 października 1973 r. wybuchła wojna na Bliskim Wschodzie po tym jak Egipt zaatakował Izrael na półwyspie Synaj, zaś Syria zaatakowała Izrael od strony Wzgórz Golan. Wojna ta została nazwana Jom Kipur (dzień pojednania), gdyż w tym dniu Żydzi obchodzili święto o tej nazwie. Pierwszy personel sił UNDOF składał się z Polaków, Kanadyjczyków, Austriaków i Peruwiańczyków.
Na przestrzeni lat skład i liczebność sił UNDOF się nieznacznie zmieniały, dziś w tym regionie obecne są siły (alfabetycznie): Indii – INDCON, Japonii – JCON – tworzących LOGBATT, Kanady – CANCON (niegdyś wchodzącej w skład LOGBATT, której znaczne siły zostały wycofane w marcu 2006 r. i zastąpione wojskami indyjskimi, obecnie pozostało 2 oficerów, którzy zajmują stanowiska w sztabie) oraz Filipin – PHILBATT, którzy w dniu 22 października 200 roku przejęli obowiązki od Polaków stacjonujących przez 35 lat na Wzgórzach Golan w Syrii. Do czerwca 2008 roku w skład batalionu AUSBATT wchodzili żołnierze Słowacji – SLOVCON.
Na obecną chwilę w Camp Ziouani stacjonuje dowództwo i kompania zabezpieczenia PHILBATT, większość Indyjskiego i Japońskiego kontyngentu oraz jedna drużyna międzynarodowego plutonu Żandarmerii wojskowej. Po stronie syryjskiej działania operacyjne wykonują także żołnierze austriaccy i chorwaccy. Dowództwo UNDOF znajduje się po stronie syryjskiej w obozie Camp Faouar, gdzie przebywa Dowódca Sił UNDOF.
Do marca 2009 r. z polskiego kontyngentu wydzielano 10-osobową grupę żołnierzy wchodzącą w skład Posterunku 22, to jest jedynego posterunku po stronie Izraelskiej (zlokalizowanego 3 km na północ od Camp Ziouani). 2 marca 2009 r. pozycja 22 została przekazana dla AUSBATT. Polskie wojska, w sile ok. 360 osób, pełniły tam rolę operacyjną, tzn. w głównej mierze zajmując się obserwacją i patrolowaniem strefy AOS (Area of Seperation). Polski Kontyngent Wojskowy w Syrii składał się z dowództwa i logistyki, trzech kompanii (Falcon, Scorpion i SVC – zabezpieczenia) oraz elementu wydzielanego do kwatery głównej (wybranych stanowisk w sztabie UNDOF oraz plutonu (FHQ Coy) wchodzącego w skład kompanii będącej do dyspozycji FC). Po stronie izraelskiej w obozie Camp Ziouani stacjonowało dowództwo kontyngentu wraz z kompanią zabezpieczenia, natomiast pozostałe 2/3 sił PKW, to jest pierwsza i druga kompania piechoty oraz drugi pluton FHQ Coy na których spoczywały główne obowiązki mandatowe, oraz kadra kwatery rozlokowane były w Syrii. Powrót do kraju, pierwszej grupy żołnierzy ostatniego polskiego kontyngentu stacjonującego na Wzgórzach Golan miał miejsce 11 października 2009, drugiej – 29 października, a 14. osobowej grupy likwidacyjnej – 18 listopada 2009. Dwaj ostatni polscy żołnierze – oficerowie Marynarki Wojennej powrócili do kraju 9 kwietnia 2010 zamykając całkowicie kartę historii o służbie Polskich Wojsk w tym zakątku świata. Jeden z nich, Cdr Tadeusz Bicz, kilkukrotnie pełnił obowiązki Szefa Sztabu UNDOF[3].
W czerwcu 2013 z misji UNDOF wycofały się wojska austriackie ze względu na toczące się walki między syryjskim wojskiem a rebeliantami w pobliżu Wzgórz Golan, w ramach syryjskiej wojny domowej. Wcześniej wycofali się Chorwaci, a w marcu 2013 syryjscy rebelianci pojmali na kilka dni 21 filipińskich żołnierzy rozjemczych[4].
Remove ads
Położenie geograficzne

Strefa rozdzielenia (buforowa) mierzy długość 80 km i szerokość od pół do 10 km. Przygraniczna strefa leżąca po stronie izraelskiej jest znana jako linia Alfa, zaś po stronie syryjskiej linia Bravo.
Struktura organizacyjna
Podsumowanie
Perspektywa
Zmiany w strukturze organizacyjnej UNDOF na przestrzeni lat[5][6]:
Nazwa w nawiasie oznacza mniejszy, niesamodzielny pododdział (kompania lub pluton), wchodzący w skład batalionu. Wybrane struktury organizacyjne:
|
1974: |
1996: |
2019: |
Dowódcy
W okresie od 12 stycznia 2007 – 11 lutego 2007 obowiązki FC (ang. FC – Force Commander) pełnił szef sztabu UNDOF – płk Andrzej Ostrowski.
Szefowie Sztabu
Remove ads
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
