Tytoń (Nicotiana L.) – rodzajroślin zielnych z rodziny psiankowatych[4]. Obejmuje ok. 70[5]–75[6] gatunków pochodzących z obydwu Ameryk oraz z Australii[7][6]. Szereg gatunków uprawianych jest też w wielu innych rejonach świata. Rośliny te, a zwłaszcza tytoń szlachetnyN. tabacum i tytoń bakunN. rustica są stosowane na całym świecie do wyrobu produktów tytoniowych[6]. Szereg gatunków uprawia się jako rośliny ozdobne, najczęściej jednoroczne: tytoń oskrzydlonyN. alata i tytoń SanderaN. × sanderae[5].
Ten artykuł dotyczy rodzaju roślin. Zobacz też: tytoń – produkt.
Pięciokrotne, zebrane w luźnych kwiatostanach. Kielich zrosłodziałkowy, rurkowaty. Korona kwiatu zwykle na ponad połowie swojej długości z płatkami zrośniętymi w wąską rurkę, na końcu z mniej lub bardziej rozchylonymi łatkami. Barwy białej, żółtej, różowej, fioletowej lub zielonkawej. Pręcików jest 5, podobnych długością lub jeden z nich wyraźnie jest krótszy. Zalążnia górna, dwukomorowa, z licznymi zalążkami, szyjka słupka pojedyncza, zakończona zaokrąglonym znamieniem[5].
Suche torebki otwierające się dwiema lub czterema klapkami, zawierające dużą liczbę drobnych, brązowych nasion[5].
Nazwa rodzaju, łac.Nicotiana, została utworzona na cześć Jeana Nicota, ambasadora Francji w Portugalii, który wprowadził w swej ojczyźnie zwyczaj palenia tytoniu; takie samo pochodzenie ma też nazwa występującego w tytoniu alkaloidu – nikotyny[10].
Nazwa polska, tytoń, pochodzi z tur.tütün; w dawnej polszczyźnie spotykało się także warianty: tiutiuń, tiutuń, tutiun, tutun, tutuń, tytiuń oraz tytuń[11][12].
Jeden z rodzajów podrodziny Nicotianoideae w rodzinie psiankowatych (Solanaceae), wchodzącej w skład rzędu psiankowców (Solanales)[7].
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
ZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 120, ISBN978-83-62975-45-7.
ZbigniewZ.PrzybylakZbigniewZ., Tradycyjny ogród ekologiczny, TOM II: Ekologiczne preparaty na szkodniki i choroby, Bydgoszcz: Wydawnictwo Gaj, 2013. Brak numerów stron w książce