Trzecia alija

Trzecia alija – masowa imigracja Żydów pobudzonych ideami syjonizmu do Palestyny, która trwała w latach 1919–1923. Szacuje się, że w tym okresie osiedliło się w Palestynie około 35 000 Żydów pochodzących z Europy Wschodniej^[1] – w tym 45% z Rosji, 31% z Polski, 5% z Rumunii i 3% z Litwy.

Uprawy rolnicze przy żydowskiej osadzie rolniczej Rehovot

Historia

Za symboliczny początek trzeciej alii przyjmuje się przypłynięcie statku „Roselan” do portu Jaffa 19 grudnia 1919 roku. Na pokładzie statku znajdowało się 650 żydowskich imigrantów.

Ogółem w latach 1919–1923 w Palestynie osiedliło się około 35 tys. żydowskich zwolenników socjalistyczno-syjonistycznych ideologii z Europy Wschodniej. Byli to najczęściej młodzi ludzie, aktywiści organizacji syjonistycznych, bardzo często dobrze wykształceni.

W 1919 roku Żydowski Fundusz Narodowy (Jewish National Fund) kupił znaczne obszary bagien w dolinie Jezreel. Zakładano tutaj osady wiejskie, przeprowadzano meliorację, budowano drogi i system nawodnień. Powstał tutaj słynny kibuc Bet Alfa. Region Doliny Jezreel stał się dumą ruchu syjonistycznego.