Loading AI tools
wymarły gatunek ptaka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trzciniak słowiczy[3] (Acrocephalus luscinius) – gatunek małego ptaka z rodziny trzciniaków (Acrocephalidae). Występował na wyspie Guam (Mariany, Oceania). Choć w 1967 miał być jeszcze pospolity, liczebność gwałtownie zmalała, a w 1969 był obserwowany po raz ostatni. Gatunek uznany za wymarły.
Po raz pierwszy gatunek opisali Quoy i Gaimard w 1830. Holotyp pozyskano podczas podróży korwety „Astrolabe”. Autorzy nadali nowemu gatunkowi nazwę Thryothorus luscinius[4]. Obecnie (2021) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) umieszcza trzciniaka słowiczego w rodzaju Acrocephalus[5]. Klasyfikacja gatunku jest sporna. IOC i autorzy Handbook of the Birds of the World[5][6] rozdzielają trzciniaka słowiczego od atolowego (A. syrinx) i samotnego (A. rehsei) – przedstawicieli tych gatunków odróżnia wielkość, długość dzioba i pieśń. Dawniejsi autorzy do A. luscinius włączali również kilka innych trzciniaków: brunatnego (A. nijoi), mariańskiego (A. yamashinae) oraz polinezyjskiego (A. astrolabii); wszystkie 3 gatunki są wymarłe. A. luscinius uznawano również za synonim A. hiwae (trzciniak wielkodzioby), jednakże drugi z gatunków został później wyodrębniony[6] na podstawie badań genetycznych[7][8].
Długość ciała wynosiła około 18 cm[6][9]. Był to największy spośród trzciniaków występujących na Marianach. Jego długość skrzydła (n=7) wynosiła 85,6 ± 3,2 mm, długość dzioba 37,1 ± 1,8 mm, długość ogona 85,9 ± 4,2 mm, zaś długość skoku 29,8 ± 1,2 mm[8]. Wierzch ciała miał wypłowiałą żółtooliwkową barwę. Grzbiet, kuper i ogon wyróżniały się bardziej rdzawooliwkowym kolorem, brew natomiast matowożółtym, podobnie jak i spód ciała. Tęczówka ciemnobrązowa. Górna szczęka ciemna, żuchwa jaśniejsza. Nogi i stopy jasnoszare[9].
Trzciniak słowiczy był endemitem wyspy Guam (Mariany, Mikronezja, Oceania)[9][10][6]. Ptaki tego gatunku występowały niemal wyłącznie na mokradłach i przyległej do nich roślinności, między innymi w zaroślach Leucaena leucocephala, oraz na obrzeżach lasów rosnących na wapiennym podłożu. Chroniły się w gęstych zaroślach i łatwiej było je usłyszeć, aniżeli zobaczyć. Głos kontaktowy opisano jako donośne i charakterystyczne czuk lub czak. Głośną i zróżnicowaną pieśń wykonywały długo[9].
IUCN uznaje trzciniaka słowiczego za gatunek wymarły (EX, Extinct)[10]. Do jego wymarcia doprowadził mangrowiec brunatny przypadkowo zawleczony na wyspę, który odpowiada za wyginięcie kilku innych gatunków ptaków na Guamie, między innymi muszarki rdzawopierśnej (Myiagra freycineti). Choć według informacji z 1967 lub 1968 wówczas trzciniaki słowicze były pospolite na wyspie, to już w 1969 dokonano ostatniej potwierdzonej obserwacji na bagnie Agana. Dodatkowymi czynnikami prowadzącymi do wyginięcia trzciniaków słowiczych były najpewniej niszczenie środowiska ich życia, użycie pestycydów i wprowadzenie na wyspy kotów oraz szczurów[9]. Poszukiwania prowadzone w latach 70. i 80. XX wieku nie przyniosły rezultatów[6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
