Transport w Namibii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy systemu transportu w Namibii, zarówno publicznego, jak i prywatnego.
Historia
Początki zorganizowanych podróży i tras komunikacyjnych na terenie południowo-zachodniej Afryki, czyli dzisiejszej Namibii, nie zostały jeszcze ustalone. Wynika to z braku pisemnych zapisów dotyczących dróg sprzed schyłku XIX wieku[1]. Prace archeologiczne datują jeden ze szlaków w południowo-zachodnim masywie Brandberg na 1250 n.e. Chociaż nie znaleziono innych tak wczesnych przykładów dróg, jest pewne, że trasa ta nie była jedyna w swoim rodzaju[2].
Pierwsza stała droga, zbudowana w celu przejazdu wozów ciągniętych przez woły, powstała z inicjatywy Heinricha Schmelena, nadreńskiego misjonarza w Bethanie na początku XIX wieku. Droga ta prowadziła z Bethanien do Angra Pequeña, dzisiejszego miasta Lüderitz, i miała służyć jako naturalny port, powstały w celu uniezależnienia się od Kolonii Przylądkowej[2].
Sieć drogowa Namibii jest uważana za jedną z najlepszych na kontynencie; budowa i konserwacja dróg spełnia międzynarodowe standardy. W kraju 48 875,27 km dróg (2017 r.) jest zarządzanych przez Zarząd Dróg, przedsiębiorstwo państwowe utworzone na mocy ustawy nr 17 z 1999 r. Ze względu na małe natężenie ruchu większość dróg nie jest pokryta asfaltem. Rozkład nawierzchni dróg jest następujący:
- 6664 km standardowe bitumowe drogi
- 412 km dróg z przeważającą ilością żwiru, ale pokryte cienką warstwą bitumu, aby zmniejszyć koszty utrzymania i tworzenia się pyłu.
- 25 710 km dróg żwirowych, pokrytych żwirem importowanym.
- 11 460 km dróg gruntowych. Drogi te są budowane poprzez usuwanie roślinności. Ubijanie odbywa się poprzez ruch drogowy. Niektóre z tych dróg są w ogóle nie klasyfikowane, składają się po prostu z ziemnych lub piaszczystych ścieżek oddzielonych roślinnością. Tory te są używane tam, gdzie spodziewane jest codzienne użytkowanie mniej niż pięciu pojazdów.
- 288 km dróg solnych. Drogi te w większości składają się ze słonej wody i materiałów bogatych w gips. Są budowane tylko w pobliżu wybrzeża Atlantyku.
Drogi według regionów (2017)
| Region | Bitum (km) |
Żwir (km) |
Sól (km) |
Ziemia (km) |
Inni (km) |
Całkowity (km) |
Kilometry na 1000 km² |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Erongo | 466,9 | 1748,3 | 269,9 | 1025,7 | 14.2 | 3524,98 | 55.5 |
| Hardap | 654,7 | 4566,4 | 0,0 | 1358,9 | 0.0 | 6597,95 | 59.9 |
| Karas | 1314,7 | 4989,0 | 5.0 | 1347,9 | 2.1 | 7658,62 | 47.6 |
| Kavango East | 344,4 | 465,9 | 0.0 | 673,2 | 82.5 | 1656,95 | 64,7 |
| Kavango West | 428,0 | 218,8 | 0.0 | 629,3 | 24.3 | 1300,41 | 56,0 |
| Khomas | 361,8 | 1729,0 | 0.0 | 666,2 | 70.9 | 2827,85 | 76.8 |
| Kunene | 515,5 | 2644.1 | 25,0 | 1524,5 | 186,6 | 4895,68 | 33.9 |
| Ohangwena | 359,2 | 316,9 | 0.0 | 350.2 | 303,5 | 1329,71 | 125,4 |
| Omaheke | 445,4 | 2974,1 | 0.0 | 2055.0 | 33.6 | 5508.09 | 73.8 |
| Omusati | 726,4 | 486,8 | 0.0 | 750,6 | 261,8 | 2225,58 | 163,2 |
| Oshana | 129.2 | 261,7 | 0.0 | 178,2 | 182,6 | 751,78 | 141,8 |
| Oshikoto | 513,3 | 934,2 | 0.0 | 328,9 | 12.6 | 1789.06 | 67.3 |
| Otjozondjupa | 1137,6 | 4454,0 | 0.0 | 1702,6 | 66.1 | 7360,35 | 69.9 |
| Zambezi | 504,7 | 257,4 | 0.0 | 697,4 | 79.8 | 1539,26 | 78.8 |
Główne autostrady w Namibii to:
- A1 (autostrada) z Windhuk do Okahandja 74 km (45,98 mi).
- B1 w dwóch nieciągłych częściach, najpierw 802 km (498,34 mi) od Noordoewer (granica południowoafrykańska) do południowego końca autostrady A1 w Windhuk, a następnie wznowienie na północnym końcu autostrady A1 w Okahandja i kurs 665 km (413,21 mi) do Oshikango (granica angolska). Łącznie obie sekcje mają długość 1467 km (911,55 mi).
- B2 z Walvis Bay do Okahandja, 320 km (198,84 mi).
- B3 od Ariamsvlei (granica RPA) do Grünau, 179 km (111,23 mi).
- B4 z Lüderitz do Keetmanshoop, 334 km (207,54 mi).
- B6 od Windhuk do Buitepos (granica Botswany), 318 km (197,6 mi).
- B8 z Otavi przez Katima Mulilo do Ngoma (granica Botswany), 929 km (577,25 mi).
- 4 km (2,49 mi) odcinek ostrogi, również oznaczony B8, przebiega między Katima Mulilo a mostem Katima Mulilo (granica Zambii).
- B8 z regionu Ohangwena do Rundu, 439 km (272,78 mi).
- B10 z Nkurenkuru do Katwitwi (granica z Angolą), 14 km (8,7 mi).
- B14 od Grootfontein do Gobabis, 389 km (241,71 mi).
- B15 od Tsumeb do Mpungu, 133 km (82,64 mi).
Wypadki drogowe
W 2018 roku w Namibii zarejestrowano około 393 062 samochodów (169 911 w stolicy Windhuk)[3]. Namibia charakteryuje się stzosunkowo wysoką częstością wypadków drogowych w porównaniu z nieliczną populacją. W 2011 roku w 2846 wypadkach zginęło 491 osób. Przyczynami są często nadmierna prędkość i lekkomyślność podczas jazdy, a także ogólne nieprzestrzeganie przepisów ruchu drogowego. Bezpańskie zwierzęta są również częstą przyczyną wypadków, szczególnie w regionie Kavango.
Transport kolejowy w Namibii ma długość 2687 kilometrów i jest obsługiwany przez TransNamib.
Połączenia kolejowe z sąsiednimi krajami
- Angola – obecnie nie ma połączenia kolejowego z Angolą, chociaż podpisano umowę na budowę połączenia między nimi.
- Botswana – obecnie nie ma połączenia kolejowego z Botswaną, chociaż oba kraje używają tej samej szerokości toru. Od lutego 2011 r. trwa budowa połączenia kolejowego Trans-Kalahari między polami węglowymi Botswany i Walvis Bay (Transport kolejowy w Botswanie)
- Republika Południowej Afryki – istnieje połączenie kolejowe z RPA; oba kraje używają tej samej szerokości toru miernik. (Transport kolejowy w RPA)
- Zambia – obecnie nie ma połączenia kolejowego z Zambią, chociaż oba kraje używają tej samej szerokości toru. Od lutego 2011 roku mówi się o przedłużeniu linii kolejowej do granicy z Zambią[4]. (Transport kolejowy w Zambii)
Oś czasu
1899
- Przedsiębiorstwo Górniczo-Kolejowe Otavi
2002
- Namibia staje się ośrodkiem regionalnym
2007
- Grudzień – postęp
- 26 października – Rozmowy między Namibią a Angolą dotyczące połączenia z Namibią a Chamutete w Angoli.
- 18 października – Według raportu Engineering News, planowana jest rozbudowa trasy z Grootfontein do Katima Mulilo na granicy z Zambią o 700 km. Studium wykonalności do marca 2008 r. wg Grupy Walvis Bay Corridor: „Skupiamy się na ułatwieniu handlu, aby skrócić czas dojazdu i zmniejszyć koszty jazdy. Naszym celem są kopalnie miedzi w Zambii. Katima Mulilo po wybudowaniu motu na Zambesi, ma około 130 km do najbliższej linii kolejowej w Zambii w linii prostej. Jednym z pomysłów jest zmodernizowanie linii z Mulobezi do Livingstone (80 km), chociaż są rozważane krótsze i prostsze trasy.
2008
- Propozycja budowy linii elektrycznej prowadzącą przez Pustynię Kalahari do Palapye w Botswanie.
- Swakompmund [5]
- Walvis Bay – końcowy przystanek jednej z linii kolejowej,
- Lüderitz – końcowy przystanek jednej z linii kolejowej.
Międzynarodowy port lotniczy Windhuk Hosea Kutako jest głównym międzynarodowym portem lotniczym w kraju. Dwa inne międzynarodowe lotniska to Walvis Bay Airport i Eros Airport w Windhuk.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
