Traktat kiloński
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Traktat kiloński – układ pokojowy zawarty pomiędzy Królestwem Szwecji a Królestwem Danii-Norwegii 14 stycznia 1814 w Kilonii.
![]() | |||
Data |
14 stycznia 1814 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Strony traktatu | |||
|

Postanowienia traktatu
- król duński Fryderyk VI oddał Norwegię Szwecji;
- Dania miała zatrzymać Wyspy Owcze, Islandię i Grenlandię;
- ponadto w zamian za Norwegię, Szwecja oddała Danii Pomorze Szwedzkie.
Następstwa
Traktat został zrealizowany tylko w części. W maju 1814 Norwegowie ogłosili powstanie niepodległego Królestwa Norwegii i dopiero po wojnie ze Szwecją uznali jej zwierzchnictwo (ale na zasadzie unii personalnej). Z kolei Pomorze Szwedzkie - decyzją mocarstw na kongresie wiedeńskim - w 1815 miało przypaść Prusom. Sprawę tę uregulowano umowami dwustronnymi pomiędzy zainteresowanymi państwami: 4 czerwca zawarto układ prusko-duński, na mocy którego Prusy otrzymały Pomorze Szwedzkie, a oddały udzielne księstwo Lauenburga i wypłaciły Fryderykowi VI 2,6 mln talarów; następnie 7 czerwca podpisano porozumienie prusko-szwedzkie, według którego Prusy wypłaciły Szwecji 3,5 mln talarów.
Zobacz też
Bibliografia
- Önnerfors Andreas, Svenska Pommern: kulturmöten och identifikation 1720-1815 Lund 2003
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.