Tomasz Szkudlarek

Tomasz Grzegorz Szkudlarek (ur. 23 grudnia 1954 w Starachowicach) – pedagog, profesor nauk humanistycznych, kierownik Zakładu Filozofii Wychowania i Studiów Kulturowych w Instytucie Pedagogiki na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego.

Tomasz Szkudlarek

Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1954 Starachowice
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: pedagogika kultury, pedagogika ogólna
Alma Mater	Uniwersytet Gdański
Doktorat	1990
Habilitacja	26 września 1994 Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Profesura	31 lipca 2000
Doktor honoris causa Uniwersytet w Linköping – 2005
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Gdański Uniwersytet w Linköping
Odznaczenia

Życiorys

Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego w 1977. W 1990 uzyskał stopień doktora w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy. W 1994 uzyskał stopień doktora habilitowanego na Wydziale Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2000 uzyskał tytuł profesora.

Należy do światowej czołówki przedstawicieli krytycznych badań społecznych^[1] – pedagogiki krytycznej, pedagogiki kultury, pedagogiki radykalnej. Jest autorem licznych artykułów i publikacji z zakresu filozofii wychowania, pedagogiki krytycznej i problematyki mediów.

Bierze udział w wielu projektach badawczych^[1] finansowanych przez KBN lub instytucje pozarządowe; ostatni projekt: „Students as Journeymen between Comunities of Higher Education and Work” W latach 1998–2000 członek i przewodniczący Sekcji Psychologii i Pedagogiki Komitetu Badań Naukowych.

Wykładał gościnnie na Uniwersytecie w Hiroszimie (2001). W latach 2000–2002 visiting professor w Institute of Behavioral Sciences na Linköping University (Szwecja). W 2003 wykładał na studiach doktoranckich (program The Normative Dimension of Higher Education) na Uniwersytecie Oslo (Norwegia).

Zajmuje się ponadto rysunkiem i malarstwem.

Mąż Marii Mendel, prof. nauk humanistycznych^[2].

Wybrane publikacje

• (z Bogusławem Śliwerskim) Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki 1991, wyd. IV popr. - Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2009.
• (with Joanna Rutkowiak, Maria Szczepska-Pustkowska, Malgorzata Lewartowska-Zychowicz)Teacher Education in Linköping. A Peer Review of the Teacher Education for Primary and Secondary School from a Polish Point of View. Universitetet i Linköping, Lararutbildningen. Linköping, Szwecja, 1993
• Wiedza i wolność w pedagogice amerykańskiego postmodernizmu, 1993, wyd. II popr. - Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2009.
• The Problem of Freedom in Postmodern Education. Bergin & Garvey, Greenwood Publishing Group, Westport, Connecticut (USA), London, 1993
• (redakcja i współautorstwo) Różnica, tożsamość, edukacja. Szkice z pogranicza, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 1995.
• (ze Zbyszko Melosikiem) Kultura, tożsamość i edukacja: migotanie znaczeń, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 1998.
• Media: szkice z filozofii i pedagogiki dystansu, 1999, wyd. II popr. - Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2009.
• Identity, Popular Culture, Education. Hiroshima University, 2000 (publikacja w języku japońskim).
• (współautor) Freshmen Students on Education and Work, Wydawnictwo UG, Gdańsk 2003.
• (współred.) Rynek i kultura neoliberalna a edukacja, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005.
• (współautor z Małgorzata Cackowska, Lucyna Kopciewicz, Mirosław Patalon, Piotr Stańczyk, Karolina Starego) Dyskursywna konstrukcja podmiotu. Przyczynek do rekonstrukcji pedagogiki kultury. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2012.
• On the Politics of Educational Theory. Routledge, New York – London 2017.

Odznaczenia i wyróżnienia

• tytuł doctora honoris causa Linköping University (2005)^[3]
• Brązowy Krzyż Zasługi (7 maja 2020)^[4]
• Złoty Medal Uniwersytetu Gdańskiego „Sapientae Honestati” (2024)^[5]
• Nagroda Naukowa Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza w kategorii nauk humanistycznych i społecznych (2024)^[6]