Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Terry Sawchuk

kanadyjski hokeista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Terry Sawchuk
Remove ads

Terry Sawchuk (ur. 28 grudnia 1929 w Winnipeg w Kanadzie, zm. 31 maja 1970 w Nowym Jorku) – kanadyjski zawodowy hokeista grający na pozycji bramkarza, który rozegrał w NHL 21 sezonów w klubach: Detroit Red Wings, Boston Bruins, Toronto Maple Leafs, Los Angeles Kings i New York Rangers. Swój pseudonim Uke zyskał dzięki ukraińskiemu pochodzeniu. Od 1971 roku członek Hockey Hall of Fame.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Remove ads
Remove ads

Kariera

Podsumowanie
Perspektywa

W ciągu swojej kariery Sawchuk wygrał 501 meczów, 441 w sezonie zasadniczym i 54 w play-off, a w 115 zaliczył shutout (czyste konto), 103 razy w sezonie zasadniczym i 12 razy w play-off. Terry Sawchuk urodził i wychował się w Winnipeg w prowincji Manitoba w Kanadzie, gdzie grał w hokeja na otwartym lodowisku. Nazywany „Uke” dzięki swojemu ukraińskiemu pochodzeniu, rozpoczął swoją zawodową karierę w wieku 17 lat, zdobywając tytuł debiutanta roku w United States Hockey League. Następnie zdobył tytuł debiutanta roku grając w Indianapolis Capitals w American Hockey League. Powołany z AHL do Detroit Red Wings na sezon 1950-51 NHL, zdobył Calder Memorial Trophy dla najlepszego debiutanta sezonu, stając się pierwszym zawodnikiem, który zdobył tytuły rookie-of-the-year w trzech różnych profesjonalnych ligach. Został wybrany także do pierwszej drużyny All Star, co można dzisiaj porównać do zdobycia Vezina Trophy, jako że wtedy otrzymywał je bramkarz z najmniejszą liczbą puszczonych bramek na mecz. W 1952 roku Terry Sawchuk poprowadził Detroit Red Wings do zdobycia Pucharu Stanleya w minimalnej liczbie ośmiu meczów (dwie serie do 4 zwycięstw), w których zaliczył 4 razy shutout i puścił jedynie 5 bramek. W ciągu wszystkich ze swoich pięciu pierwszych lat w NHL, prowadził w statystyce zwycięstw i dostał się do drużyny All Stars. W sezonie 1954-55 został nabyty przez Boston Bruins, jednak nie potrafił dostosować się do gry tej ekipy. W czasie sezonu 1956-57 skończył karierę, narzekając na poważny stres i mononukleozę. Jednak, w następnym sezonie powrócił do gry po tym jak został z powrotem zawodnikiem Detroit. W zamian Red Wings wysłali młodego napastnika Johnny’ego Bucyka do Bostonu (jedna z najbardziej jednostronnych transakcji w historii NHL). Przed startem sezonu 1964 trafił do Toronto Maple Leafs poprzez waiver draft gdzie wygrał kolejny Vezina Trophy w sezonie 1964-65 i pomógł Leafs zdobyć Puchar Stanleya w sezonie 1966-67. Sawchuk posiadał zdolność do grania pomimo ciężkich kontuzji, co było znaczącą zaletą w czasach kiedy bramkarze nie używali masek ochronnych, którą można było dostrzec już w jego dzieciństwie. Mając dwanaście lat zlekceważył kontuzję w czasie towarzyskiego meczu rugby, która po dwóch latach okazała się złamaniem kości ręki, która nie zrosła się dobrze, Sawchuk do końca życia miał jedną rękę krótszą o 5 cm od drugiej. W swojej zawodowej karierze Sawchuk rozegrał ponad dwanaście sezonów bez maski i miał ponad 600 szwów założonych na twarz. Później jednak używał maskę i cenił jej ochronę.

Remove ads

Śmierć

Sawchuk wiele lat zmagał się z nieleczoną depresją, która negatywnie wpływała na jego życie. W czasie bójki pod wpływem alkoholu z hokeistą New York Rangers Ronem Stewartem, Sawchuk doznał poważnych obrażeń i po kilku tygodniach zmarł w Nowym Jorku. Nie wiadomo czy to zdarzenie było prawdziwą bójką czy jedynie nieodpowiedzialnym zachowaniem, ale wszczęto śledztwo o nieumyślne spowodowanie śmierci i Stewart nie został oskarżony. W wyniku uszkodzenia wątroby powstało w organizmie Sawchuka wiele zakrzepów, które trzeba było usuwać chirurgicznie. Jednak zakrzep spowodował zatrzymanie akcji serca i Terry Sawchuk zmarł 31 maja 1970 roku w wieku 40 lat. Sawchuk został pochowany na Mount Hope Cemetery w Pontiac w stanie Michigan.

Remove ads

Spuścizna

Thumb
1 zastrzeżony numer Sawchuka w hali Joe Louis Arena

Terry Sawchuk ukończył karierę z 447 zwycięstwami, co przez 30 lat było rekordem, a jego 103 shutouty do dziś są rekordem w NHL. W 1971 r. Sawchuk został pośmiertnie wybrany do Hockey Hall of Fame a także otrzymał Lester Patrick Trophy za swój wkład w rozwój hokeja w USA. W 1997 została wydana książka Briana Kendalla: Shutout: The Legend of Terry Sawchuk. Książka Davida Dupis Sawchuk: The troubles and triumphs of the World’s Greatest Goalie, którą wydano w 1998, została napisana przy współpracy rodziny Sawchuka. W 2001 Terry Sawchuk został uwieczniony na znaczku pocztowym. Numer Sawchuka 1 został zastrzeżony przez Detroit Red Wings. W Winnipeg nadano imię Sawchuka lodowisku (Terry Sawchuk Memorial Arena).

Nagrody i wyróżnienia

Remove ads

Rekordy

  • NHL Record - Career Shut-Out Leader - 103
  • NHL Record - Career Ties Leader - 172

Statystyki

Podsumowanie
Perspektywa

M=Mecze, MR=Minuty rozegrane, GS=Gole stracone, W=Wygrane, P=Przegrane, R=Remisy, SO=Shutouts[1]

Więcej informacji Sezon, Drużyna ...
Remove ads

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads