Teodor Mycielski

Teodor Kazimierz Maciej Mycielski herbu Dołęga (ur. 4 marca 1804 w Chocieszewicach - zm. 5 czerwca 1874 tamże) – hrabia pruski od 1822^[1], podporucznik szwadronu poznańskiego oraz 2. pułku ułanów, adiutant gen. Ludwika Kickiego^[2].

Teodor Kazimierz Maciej Mycielski

Dołęga
Rodzina	Mycielscy herbu Dołęga
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1804 Chocieszewice
Data i miejsce śmierci	6 czerwca 1874 Chocieszewice
Ojciec	Michał Ignacy Ksawery Mycielski
Matka	Elżbieta Mierzejewska
Żona	Aniela Mielżyńska Ludwika Bisping
Dzieci	Ludwik Mycielski Nepomucen Ignacy Mycielski Teodor Alfred Piotr Zugmunt Stefan Kazimierz Eugeniusz
Odznaczenia

Życiorys

Najmłodszy syn Michała Ignacego Ksawerego Mycielskiego (1760-1815). Podporucznik szwadronu poznańskiego wojsk polskich.

Powstaniec listopadowy, 17 marca 1831 odznaczony krzyżem złotym Virtuti Militari. Później poseł do sejmu stanowego w zaborze pruskim, od 1849 dożywotni członek Pruskiej Izby Panów^[1].

Był dziedzicem majątków Chocieszewice^[3], Siedmiorogów, Zalesie, Zimnawoda. Założył też folwark Anielin.^{[potrzebny przypis]}

Z pierwszego małżeństwa z Anielą Mielżyńską (zm. 1843) miał trzech synów Ludwika, Nepomucena (1837-1890), Ignacego. Z drugiego małżeństwa z Ludwiką Bisping zawartego w 1846 miał czterech synów: Teodora (1847-1848), Alfreda Piotra (1849-1918), Zygmunta (1851-1892) i Stefana Kazimierza Eugeniusza oraz córkę Anielę (1848-1915), żonę Józefa Bnińskiego herbu Łodzia^[4].