Loading AI tools
fiński hokeista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teemu Ilmari Selänne (wym. [ˈteːmu ˈilmɑri ˈselænːe], ur. 3 lipca 1970 w Helsinkach) – fiński hokeista, reprezentant Finlandii, sześciokrotny olimpijczyk.
 Teemu Selänne w barwach Anaheim Ducks (2010) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 lipca 1970 |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
183 cm |
| Pozycja |
napastnik (prawoskrzydłowy) |
| Uchwyt |
prawy |
| Draft |
NHL 1988, numer: 10 (1 runda) |
Jego synowie Eemil (ur. 1996)[1] i Eetu (ur. 1997)[2] także zostali hokeistami.
Jokerit U18 (1986–1987) Jokerit U20 (1986–1991) Jokerit (1988–1992)
Winnipeg Jets (1992–1994) Jokerit (1994) Winnipeg Jets (1994–1996)
Mighty Ducks of Anaheim (1996–2001) San Jose Sharks (2001–2003) Colorado Avalanche (2003–2004) Anaheim Ducks (2005–2014)Wychowanek klubu EPS. Od 1986 zawodnik Jokeritu. W jego barwach w rodzimych rozgrywkach SM-liiga rozegrał łącznie cztery niepełne sezony. W międzyczasie w drafcie NHL z 1988 został wybrany przez Winnipeg Jets. W 1992 wyjechał do Kanady i rpzpoczął w tym klubie grę w lidze NHL. Rozegrał w nim cztery sezony, po czym w 1996 przeniósł się do Anaheim Ducks, gdzie grał przez pięć lat. Od 2001 do 2004 występował w dwóch innych amerykańskich klubach, San Jose Sharks i Colorado Avalanche. W 2005 został ponownie zawodnikiem Anaheim Ducks. W ostatnich latach przedłużał kontrakt z klubem o rok: 2010[3], 2011[4], 2012[5], 2013[6]. Prolongując umowę w sierpniu 2013 zapowiedział, że sezon NHL (2013/2014) będzie jego ostatnim w barwach Ducks (piętnasty) i w ogólne w karierze (w NHL jako 21). W maju 2014, po odpadnięciu Anaheim z fazy play-off, ogłosił zakończenie kariery[7]. Decyzję potwierdził w listopadzie 2014[8].
Wielokrotny reprezentant Finlandii. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1991, 1996, 1999, 2003 i 2008 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 1992, 1998, 2002, 2006, 2010, 2014.
Czterokrotny medalista olimpijski: brąz (Nagano 1998, Vancouver 2010, Soczi 2014) i srebro (Turyn 2006); do tego wybrany najlepszym napastnikiem drugiego z turniejów. Podczas swoich występów na Igrzyskach Olimpijskich zdobył rekordową liczbę 37 punktów[9].
Do 2014 był jednym z siedmiu hokeistów w historii, którzy wystąpili aż w pięciu turnieju zimowych igrzysk olimpijskich. W lutym 2014 uczestnicząc w ZIO 2014 w Soczi wyrównał rekord występów na igrzyskach należący dotychczas do jego rodaka Raimo Helminena[10]. Strzelając gola w meczu o trzecie miejsce na igrzyskach w Soczi 22 lutego 2014 został najstarszym strzelcem oraz najstarszym medalistą w historii turniejów olimpijskich – liczył wówczas 43 lata i 234 dni (poprzednim rekordzistą był Igor Łarionow – 41 lat i 83 dni na ZIO 2001)[11]. Został wybrany Najbardziej Wartościowym Zawodnikiem (MVP) turnieju[12], a podczas ceremonii zakończenia igrzysk niósł flagę swojego kraju[13].
Dwukrotny medalista mistrzostw świata: srebro (Norwegia 1999) i brąz (Kanada 2008).
Srebrny medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1988
Brązowy medal zimowych igrzysk olimpijskich: 1998, 2010, 2014 Srebrny medal mistrzostw świata: 1999 Srebrny medal Pucharu Świata: 2004
Srebrny medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2006
Brązowy medal mistrzostw świata: 2008
Złoty medal mistrzostw Finlandii: 1992 z Jokeritem Srebrny medal mistrzostw Finlandii: 1995 z Jokeritem
Puchar Stanleya: 2007 z Anaheim DucksSeamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
