Remove ads
Taylor Phillip Dent (ur. 24 kwietnia 1981 w Newport Beach) – amerykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 kwietnia 1981 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1998 |
| Zakończenie kariery |
8 listopada 2010 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
4 |
| Najwyżej w rankingu |
21 (8 sierpnia 2005) |
| Australian Open |
3R (2002, 2004, 2005) |
| Roland Garros |
2R (2010) |
| Wimbledon |
4R (2005) |
| US Open |
4R (2003) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
170 (20 sierpnia 2001) |
| Roland Garros |
1R (2003, 2004) |
| US Open |
2R (2000) |
Prywatnie, w grudniu 2006 roku, Dent poślubił amerykańską tenisistkę, Jennifer Hopkins. Wśród zaproszonych gości znaleźli się m.in. Marija Szarapowa, Nick Bollettieri, Jan-Michael Gambill, Tommy Haas, Mashona Washington. W styczniu 2010 roku urodził mu się syn, Declan.
Karierę tenisową Dent rozpoczął w 2000 roku. Początkowo grywał w turniejach z serii ITF Futures oraz ATP Challenger Tour. Pierwszy finał singlowy rozgrywek z cyklu ATP World Tour Amerykanin rozegrał w lipcu 2002 roku w Newport, gdzie w finale pokonał w trzech setach Jamesa Blake’a.
W 2003 roku Dent wygrał trzy turnieje, najpierw w lutym w Memphis, po zwycięstwie w finale nad Andym Roddickiem, potem we wrześniu w Bangoku oraz Moskwie. W tym samym roku Dent zadebiutował w reprezentacji USA podczas rywalizacji z Chorwacją w Pucharze Davisa. Swój singlowy pojedynek przegrał jednak z Mario Ančiciem. Był to zarazem jedyny występ Denta w zespole amerykańskim.
Kolejny finał jaki Dent rozegrał miał miejsce w październiku 2004 roku w Tokio. Mecz finałowy przegrał jednak z Jiřím Novákiem. W tym samym roku Amerykanin osiągnął również finał gry podwójnej w Pekinie, ale w finale nie sprostał Justinowi Gimelstobowi i Graydonowi Oliverowi. Partnerem deblowym Denta był wówczas Alex Bogomolov Jr. W sierpniu Dent wystąpił w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atenach zajmując 4. miejsce[1]. Mecz półfinałowy z Nicolásem Massú przegrał w dwóch setach, a rywalizację o brązowy medal 4:6, 6:2, 14:16 z Fernandem Gonzálezem nie wykorzystując w ostatnim secie dwóch piłek meczowych[2].
Na początku sezonu 2005 Amerykanin dotarł do finału zawodów w Adelaide, lecz przegrał z Joachimem Johanssonem, a w sierpniu doszedł do finału w Indianapolis, gdzie uległ Robby’emu Ginepriiemu.
W styczniu 2006 roku Dent wygrał wspólnie z Lisą Raymond Puchar Hopmana. W rundzie finałowej rywalami Amerykanów byli reprezentanci Holandii w składzie Peter Wessels i Michaëlla Krajicek[3]. W singlu Dent pokonał Wesselsa, natomiast w deblu razem z Raymond również był lepszy od holenderskiej pary. W lutym doznał kontuzji prawej nogi, a także przeszedł operację kręgosłupa, które uniemożliwiły mu grę aż do maja 2008 roku[4]. Od tego czasu grywał głównie w turniejach kategorii ATP Challenger Tour, wygrywając imprezy m.in. w Tulsi i Knoxville.
Dnia 8 listopada 2010 roku Dent ogłosił zakończenie kariery tenisowej[5][6], w trakcie której jego zarobki przekroczyły kwotę dwóch i pół miliona dolarów. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 21. miejscu w sierpniu 2005 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w sierpniu 2001 roku zajmował 170. pozycję. Dent znany był z bardzo silnego serwisu, a także skutecznego woleju. Na tych dwóch elementach opierała się taktyka gry Amerykanina.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 14 lipca 2002 | Newport | Trawiasta |  James Blake |
6:1, 4:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 23 lutego 2003 | Memphis | Twarda (hala) | Andy Roddick |
6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 28 września 2003 | Bangkok | Twarda (hala) |  Juan Carlos Ferrero |
6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 4. | 5 października 2003 | Moskwa | Dywanowa (hala) |  Sarkis Sarksjan |
7:6, 6:4 |
| Finalista | 1. | 10 października 2004 | Tokio | Twarda |  Jiří Novák |
7:5, 1:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 9 stycznia 2005 | Adelaide | Twarda |  Joachim Johansson |
5:7, 3:6 |
| Finalista | 3. | 24 lipca 2005 | Indianapolis | Twarda | Robby Ginepri |
6:4, 0:6, 0:3, k. |
Gra podwójna (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Finalista | 1. | 19 września 2004 | Pekin | Twarda | Alex Bogomolov Jr. |
Justin Gimelstob Graydon Oliver |
6:4, 4:6, 6:7(6) |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
| Turniej | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | – | – | – | – | 3R | – | 3R | 3R | 1R | – | – | 1R | 2R | 0 / 6 | 7–6 |
| French Open | – | – | – | – | – | 1R | 1R | – | – | – | – | – | 2R | 0 / 3 | 1–3 |
| Wimbledon | – | – | 1R | 2R | 3R | 1R | 3R | 4R | – | – | – | 1R | 2R | 0 / 8 | 9–8 |
| US Open | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 4R | 2R | 3R | – | – | – | 3R | 2R | 0 / 10 | 11–10 |
| Bilans spotkań | 1–1 | 0–1 | 0–2 | 2–2 | 4–3 | 3–3 | 5–4 | 7–3 | 0–1 | – | – | 2–3 | 4–4 | N/A | 28–27 |
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads