Tawuła wierzbolistna

Tawuła wierzbolistna, tawuła bawolina (Spiraea salicifolia L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych.

Tawuła wierzbolistna

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	tawuła
Gatunek	tawuła wierzbolistna
Nazwa systematyczna
Spiraea salicifolia L. Sp. Pl.: 489 (1753)[3]

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w środkowo-wschodniej Europie (od Austrii i Czech na zachodzie po Ukrainę na wschodzie oraz od Polski na północy, po Bułgarię na południu) oraz na rozległych obszarach Azji od Kazachstanu poprzez Syberię, Mongolię i północnej Chiny po Rosyjski Daleki Wschód i Japonię^[3]. Jako introdukowany rośnie w zachodniej i północnej Europie oraz we wschodniej Ameryce Północnej^[3]. W Polsce w stanie dzikim występuje w Kotlinie Sandomierskiej, na Wyżynie Lubelskiej i na jednym stanowisku w Beskidzie Niskim^[4].

Pokrój

Kwiaty

Owoce i nasiona

Morfologia

Pokrój

Krzew o wysokości do 2 m. Pędy sztywne, tworzy podziemne rozłogi. Gałązki obłe, czasem lekko kanciaste, barwy żółtobrązowej.

Liście

Długości 4 do 8 cm, skrętoległe, barwy jasnozielonej, pojedyncze, podłużnie lancetowate, z zaostrzonym wierzchołkiem, ostro piłkowane na brzegu i delikatnie orzęsione.

Kwiaty

Różowe, drobne, z płatkami korony o długości 3-4 mm, zebrane na szczytach pędów w walcowate lub stożkowate wiechy (o długości 10 do 15 cm).

Owoce

Zbiorowe, złożone z niewielkich mieszków.

Biologia i ekologia

Nanofanerofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Zasiedla gleby wilgotne, żyzne, o odczynie obojętnym, piaszczyste i pylaste, mineralno-próchniczne. Spotykany na wilgotnych łąkach, brzegach zbiorników wodnych, w olszynach. Czasami tworzy duże zarośla.